باید بپذیریم که جامعه معاصر ایران تحت یک قانون اساسی و قوانین منبعث از آن اداره می‌شود که به‌طور تلویحی، بی‌حجابی شرعی را به عنوان مصداقی از فرهنگ ضد دینی تشخیص داده و آن را عملی مجرمانه و مستحق مجازات دانسته است. بسیار خب. تا اینجا مشکلی نیست و هر فردی که ذیل این قانون اساسی زندگی می‌کند، باید قوانین آن را محترم شمرده و رعایت کند. اما باید به یاد آوریم که جامعه مدرن، فقط از یک ماده قانونی تشکیل نشده و مواد قانونی متعددی وجود دارند که بر حقوق اساسی مردم اشاره دارند که باید از سوی نهاد سیاست رعایت شوند. حق آزادی بیان، قلم و مطبوعات، حق داشتن مسکن متناسب، حق آموزش رایگان، حق داشتن شغل متناسب، حق راهپیمایی مسالمت‌آمیز، حق مصونیت از تجسس و ده‌ها حق انسانی دیگر که نهاد سیاست ملزم به رعایت آنها بوده و در تمام سال‌های پیشین، به باد فراموشی سپرده شده است. با مراجعه به منابع دینی اصیل، هر جا که صحبت از حقوق حکومت بر مردم بوده، حقوق ملت بر حکومت نیز مطرح شده است و این یکی از ملزومات حکومت‌داری در دنیای مدرن است که حق حاکمیت مردم بر خودشان را تضمین می‌کند. از یاد نبریم که قانون حجاب به عنوان یک مسأله شرعی به الزامی قانونی تبدیل شده است و در نحوه اجرای این قانون نیز نباید خلاف شرعی رخ دهد. اما مردم در روزهای اخیر مشاهده کردند که نیروی انتظامی برای اجرای قانون حجاب، مرتکب چه خلاف‌های شرعی شد. مأموران مرد برای سوار کردن زنان بدحجاب یا بی‌حجاب به خودروی پلیس، دست و بدن زنان نامحرم را لمس می‌کنند و چنان خشونت می‌ورزند که بخشی از بدن آنها نمایان می‌شود! چنین خلاف شرعی در اجرای یک قانون، در کدام سیستم عقلانی قابل مشاهده است؟! از سایر حقوق فردی می‌گذریم که حتی برخورد با متهمان یک جُرم سنگین و محرز را، بدون خشونت و انسانی توصیف می‌کنند.
محمد اشرفی اصفهانی، رئیس سابق هیأت بدوی تخلفات نهاد ریاست ‌جمهوری با تأکید بر اینکه زنان جامعه ما عفت و پاکدامنی را دوست دارند، گفت: باید کاری کنیم که پسرها با عفت و پاکدامنی چشمشان را از نامحرم نگه دارند و دختران ما با حفظ عفت و پاکدامنی خودشان آنچه مایه عزت برای جامعه اسلامی ما هست را درک کنند. ولی وقتی ما جوانان را مجبور کنیم، نتیجه عکس گرفته می‌شود. وی می‌گوید: مشکلات اقتصادی دامنگیر جامعه ما شده و فشار اقتصادی دارد مردم را از کوره به در می‌برد و واقعا مردم دارند صبر و شکیبایی خودشان را در حد انتحار نشان می‌دهند و حاضر نیستند خدای ناکرده لطماتی به انقلاب وارد شود. چون بالأخره این انقلاب دستاوردهای بالایی داشته و بزرگانی را در این راه تقدیم کرده و صدها هزار شهید داده ایم. باید خون‌های این عزیزان را حفظ کنیم نه اینکه خدای ناکرده کاری کنیم که جوانان ما زده شوند.به نظر من مسأله امر به معروف و نهی از منکر خیلی مهم است. اولا باید شرایط را کاملا بررسی کنند و افرادی که می‌خواهند آمر به معروف باشند خودشان باید آدم صالحی باشند. فضای مجازی پر است از صحنه‌هایی که مأمور نیروی انتظامی دختر خانمی که حجابش را رعایت نکرده با زور به داخل ماشین می‌برد. کدام شرع اسلام اجازه می‌دهد این کار انجام شود؟! همه اینها خلاف شرع است و اثرات نامطلوب می‌گذارد و منجر می‌شود که خانواده این فرد جوان هم به طور کلی از دین فاصله بگیرند. باید روش را اصلاح کنید و روشی که خدا و پیامبر(ص) دستور داده را در پیش بگیرید؛ با تهدید، ارعاب و غضب نمی‌شود کسی را ارشاد کرد. فردی که امر به معروف و نهی از منکر می‌کند خودش باید صالح باشد. ما در روایت داریم که حضرت علی(ع) خواستند زنی که منحرف رفته بود را دستور رجم بدهند و فرمودند هرکسی خودش را صالح می‌داند او را رجم کند.یعنی کسی که می‌خواهد کاری را به عنوان وظیفه الهی انجام بدهد باید خودش را صالح بداند و عالم، فرهیخته، متعهد، متدین و پاکدامن باشد. ما به نیروی انتظامی اهانت نمی‌کنیم ولی خواهش من این است که آقایان در این ماجرا تجدید نظر کنند. اولا امر به معروف و نهی از منکر فقط مربوط به حجاب نیست و حجاب بخش کوچکی از آن است. باید کسانی که به این مقوله وارد می‌شوند دوره آموزشی طی کنند. باید در حفظ و نگهداری انقلاب مخصوصا برای نسل‌های سوم و چهارم که از ارزش‌های دینی بی‌خبر هستند و فضاهای مجازی هم پر از صحنه‌های زشت است، خیلی حساب شده کار و تلاش کنیم که اینها در دامن پدر و مادر و آموزش و پرورش حرکت کنند و صدا و سیما هم نقش حساب شده‌ای داشته باشد تا بتوانیم اثرات خوبش را در جامعه ببینیم؛ نه اینکه خدای ناکرده منجر به این شود که حس بدبینی نسبت به مسئولان جمهوری اسلامی پیش بیاید.
متأسفانه دستگاه‌های اجرایی یا فرهنگی ما طوری عمل کرده اند که تا از امر به معروف و نهی از منکر صحبت می‌کنیم بلافاصله ذهن مردم را به بحث حجاب منتقل می‌کند. البته حجاب جزو ضروریات دین است و چندین آیه قرآن در باب حجاب داریم؛ اما اینکه امر به معروف و نهی از منکر را به موضوع حجاب خلاصه کنیم، مسأله این نیست.ارزش‌های الهی، مقدسات اسلام و قرآن، نماز، روزه، خمس، حج و جهاد و مبارزه با رانت خواری، دروغگویی و اختلاس از مصادیق امر به معروف و نهی از منکر است؛ نه اینکه بند کنیم به خانمی که مثلا چهار تار موی او از مقنعه در آمده است.اشرفی اصفهانی در ادامه می‌افزاید: ما باید کاری کنیم که زنان با رغبت چادر خودشان را در آغوش بگیرند و از چادر استقبال کنند؛ نه اینکه به جبر آنها را وادار کنیم حتما باید با حجاب باشید. کجای اسلام این جبر را گفته است؟! نتیجه این جبر، عکس قضیه است. من اخیرا صحبتی از مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی را در همین قضیه دیدم که مبادا یک امر به معروف نه تنها تأثیر نگذارد بلکه طرف مقابل را جری کند. یعنی خواه ناخواه معروف منکر می‌شود.