کد خبر: ۱۳۰۹۳۴

حکایت مالکیت ماهواره خیام؛ غاز همسایه مرغ است!

حمید حاجی‌زاده

در ادبیات فارسی ضرب المثلی داریم که می‌گوید مرغ همسایه غاز است و جایی به کار می‌رود که قرار باشد «خود کم بینی» را نشان دهد. در مقابل، اگر قرار باشد بی دلیل دیگران را تحقیر کنیم لابد باید ضرب المثل را این گونه به کار ببریم که غاز همسایه مرغ است! این حکایت آن‌هایی که دو سال قبل ماهواره همسایه مان،امارات، را مسخره کردند که پول داده است، امریکا برایش ماهواره ساخته و ژاپن برایش به هوا فرستاده است!

از سویی دیگر، کشور ما که در صنعت موشک‌های بالستیک و همچنین هوا و فضا جایگاه خوبی در دنیا دارد از سال ۲۰۰۵ میلادی و با ارسال ماهواره سینا ۱ به باشگاه کشورهای فضایی پیوست، ماهواره ای که به کمک روسیه به آسمان فرستاده شده بود. پس از آن به تدریج دانش بومی‌توسعه یافت و تاکنون ایران توانسته ماهواره‌های بسیاری برای اهداف مختلف علمی، پژوهشی، خدماتی و حتی نظامی‌به آسمان بفرستد. اما آخرین ماهواره کشور ما که خیام بود با ماهواره‌بر سایوز روسی از پایگاه بایکونور قزاقستان ارسال شد.ابتدا رسانه‌های دولتی ماهواره خیام را ماهواره‌ای بر زمین مانده از دولت قبل و بومی‌معرفی کردند اما دو اتفاق این دو ادعا را به چالش کشید. نخست توضیحی که آقای آذری جهرمی، وزیر سابق ارتباطات، داد و نشان می‌داد که این پروژه دستاورد مشترک دولت‌های یازدهم و دوازدهم (آقای روحانی) و سیزدهم (آقای رئیسی) است. حتی دکتر مرتضی براری، رییس پیشین سازمان فضایی ایران نیز در یادداشتی نوشت: « قرارداد ساخت و پرتاب این «ماهواره‌ی با دقت بسیار بالا»، پس از توافق برجام، و مذاکره با سه کشور دارای فناوری، بالاخره در اوایل سال ۹۶ و در اواخر دولت یازدهم توسط سازمان فضایی ایران و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با شرکت‌های روس - که شرایط فنی بهتری داشتند- امضا و تبادل شد و کار ساخت این ماهواره که ۴ سال به طول انجامید؛ در اوایل سال ۱۴۰۰ به پایان رسید.» با این تعبیر ساخت این ماهواره در سال ۱۴۰۰ به اتمام رسیده است، اولین سال از شروع به کار دولت فعلی. سپس سفارت روسیه در توئیتی مدعی شد که ساخت ماهواره خیام از سوی شرکت‌های روسی و به سفارش ایران بوده است. این که این ماهواره در کدام دولت ساخته شده است زیاد فرقی نمی‌کند، حتی این که ایران با وجود دانش بومی‌در زمینه هوا و فضا به دلایلی پروژه اخیرش را به کمک روسیه اجرا کرده باشد نیز قابل درک است اما واقعیت این است که همین موضوع دوم قبلا دستمایه ریشخند همسایه ی کوچک ما، کشور امارات عربی متحده، توسط عده ای در رسانه‌ها شده بود. آن‌ها به آن چه که ذوق زدگی امارات می‌خواندند با دیده تمسخر نگاه کرده و یادآوری کرده بودند که امارات فقط پول ساخت ماهواره را داده است و آن را امریکایی‌ها ساخته اند و ژاپنی‌ها به فضا فرستاده اند!در انتها اینکه، تردیدی نیست که پیشرفت‌های صنعت هوا و فضای کشور ما قابل مقایسه با امارات و کشورهای دیگر در منطقه نیست اما به نظر می‌رسد به عنوان یک کشور دارای اهمیت و بزرگ در منطقه، نباید حتی در رسانه‌ها هم تلاش‌های علمی‌کشورهای همسایه و به خصوص هم کیش و مسلمان را به سخره بگیریم، هر چند که موضوع رقابت و اخلاق در رقابت چیز دیگری است و به جای خود باقی است. 

 

ارسال دیدگاه شما

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیر سیستم منتشر خواهند شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهند شد
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی باشد منتشر نخواهند شد
1401/5/25 -  شماره 5188
جستجو
جستجو
بالای صفحه
کد خبر: ۱۳۰۹۳۴

حکایت مالکیت ماهواره خیام؛ غاز همسایه مرغ است!

حمید حاجی‌زاده

در ادبیات فارسی ضرب المثلی داریم که می‌گوید مرغ همسایه غاز است و جایی به کار می‌رود که قرار باشد «خود کم بینی» را نشان دهد. در مقابل، اگر قرار باشد بی دلیل دیگران را تحقیر کنیم لابد باید ضرب المثل را این گونه به کار ببریم که غاز همسایه مرغ است! این حکایت آن‌هایی که دو سال قبل ماهواره همسایه مان،امارات، را مسخره کردند که پول داده است، امریکا برایش ماهواره ساخته و ژاپن برایش به هوا فرستاده است!

از سویی دیگر، کشور ما که در صنعت موشک‌های بالستیک و همچنین هوا و فضا جایگاه خوبی در دنیا دارد از سال ۲۰۰۵ میلادی و با ارسال ماهواره سینا ۱ به باشگاه کشورهای فضایی پیوست، ماهواره ای که به کمک روسیه به آسمان فرستاده شده بود. پس از آن به تدریج دانش بومی‌توسعه یافت و تاکنون ایران توانسته ماهواره‌های بسیاری برای اهداف مختلف علمی، پژوهشی، خدماتی و حتی نظامی‌به آسمان بفرستد. اما آخرین ماهواره کشور ما که خیام بود با ماهواره‌بر سایوز روسی از پایگاه بایکونور قزاقستان ارسال شد.ابتدا رسانه‌های دولتی ماهواره خیام را ماهواره‌ای بر زمین مانده از دولت قبل و بومی‌معرفی کردند اما دو اتفاق این دو ادعا را به چالش کشید. نخست توضیحی که آقای آذری جهرمی، وزیر سابق ارتباطات، داد و نشان می‌داد که این پروژه دستاورد مشترک دولت‌های یازدهم و دوازدهم (آقای روحانی) و سیزدهم (آقای رئیسی) است. حتی دکتر مرتضی براری، رییس پیشین سازمان فضایی ایران نیز در یادداشتی نوشت: « قرارداد ساخت و پرتاب این «ماهواره‌ی با دقت بسیار بالا»، پس از توافق برجام، و مذاکره با سه کشور دارای فناوری، بالاخره در اوایل سال ۹۶ و در اواخر دولت یازدهم توسط سازمان فضایی ایران و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با شرکت‌های روس - که شرایط فنی بهتری داشتند- امضا و تبادل شد و کار ساخت این ماهواره که ۴ سال به طول انجامید؛ در اوایل سال ۱۴۰۰ به پایان رسید.» با این تعبیر ساخت این ماهواره در سال ۱۴۰۰ به اتمام رسیده است، اولین سال از شروع به کار دولت فعلی. سپس سفارت روسیه در توئیتی مدعی شد که ساخت ماهواره خیام از سوی شرکت‌های روسی و به سفارش ایران بوده است. این که این ماهواره در کدام دولت ساخته شده است زیاد فرقی نمی‌کند، حتی این که ایران با وجود دانش بومی‌در زمینه هوا و فضا به دلایلی پروژه اخیرش را به کمک روسیه اجرا کرده باشد نیز قابل درک است اما واقعیت این است که همین موضوع دوم قبلا دستمایه ریشخند همسایه ی کوچک ما، کشور امارات عربی متحده، توسط عده ای در رسانه‌ها شده بود. آن‌ها به آن چه که ذوق زدگی امارات می‌خواندند با دیده تمسخر نگاه کرده و یادآوری کرده بودند که امارات فقط پول ساخت ماهواره را داده است و آن را امریکایی‌ها ساخته اند و ژاپنی‌ها به فضا فرستاده اند!در انتها اینکه، تردیدی نیست که پیشرفت‌های صنعت هوا و فضای کشور ما قابل مقایسه با امارات و کشورهای دیگر در منطقه نیست اما به نظر می‌رسد به عنوان یک کشور دارای اهمیت و بزرگ در منطقه، نباید حتی در رسانه‌ها هم تلاش‌های علمی‌کشورهای همسایه و به خصوص هم کیش و مسلمان را به سخره بگیریم، هر چند که موضوع رقابت و اخلاق در رقابت چیز دیگری است و به جای خود باقی است. 

 

ارسال دیدگاه شما

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیر سیستم منتشر خواهند شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهند شد
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی باشد منتشر نخواهند شد