سید جلال ساداتیان درباره علت تشدید تنش‌های میان ایران و اروپا افزود: مذاکرات برجام حدود ۲۰ سال است که ادامه دارد و مراحل اولیه آن سه کشور اروپایی بودند و بعد که دیدند به توافق نمی‌رسند، آمریکا و کشورهای چین و روسیه اضافه شدند و انصافا کاری کارستان صورت گرفت. یعنی شش قطعنامه‌ای که در دوره آقای احمدی نژاد علیه ایران تصویب شده بود که چهار قطعنامه آن جنبه اجرایی داشت و بقیه کشورهای دنیا هم باید تبعیت می‌کردند، بر اثر مذاکرات حدود دو ساله آقای ظریف و همکارانشان با حمایت آقای روحانی ملغی اثر شد و برجامی اتفاق افتاد که بالغ بر یک سال هم آثاری داشت. اگر برجام اتفاق می‌افتاد، اروپایی‌ها می‌توانستند در آستانه فصل سرما به انرژی ایران دسترسی پیدا کنند؛ که نشد. دیگر اینکه ایران به سمت روسیه نمی‌رود، ولی بعد که اعلام شد ایران پهپاد در اختیار روسیه گذاشته و وزیر هم آن را تأیید کرد، مزید بر علت بود. از آن اضافه‌تر، موضوع مسائل داخلی ایران و اعتراضات اخیر پیش آمد و اعدام‌هایی که اتفاق افتاد. آخرین قطره‌ای که در این جام ریخت، مسأله آقای اکبری بود که گویا دارای تابعیت مضاعف از انگلستان هم بوده و ایشان او را به عنوان شهروند خودشان تلقی کردند و این اعدام را مورد اعتراض قرار دادند. ساداتیان در ادامه می‌گوید: اروپایی‌ها هم دارند از این اقدام انگلستان و واکنش‌های تند او حمایت می‌کنند و یکی از نمایندگان آنها اعلام کرده که همه نمایندگی‌های ایران، به خصوص دفاتر مذهبی را تعطیل و کارکنان سفارت‌های ایران را اخراج کنید و سفیر را فرا بخوانید. سفیرشان را هم فراخواندند، ولو اینکه عنوان «موقت» بر آن دادند و آلمان و فرانسه هم حمایت کردند.این اقدامات برای آن است که مجموعه اقدامات انجام گرفته را به حساب ایران بگذارند و به نظرم ایران هم نتوانسته به خوبی موضع خودش در خصوص عدم انجام تعهدات آنها را منعکس کند از برگه‌های دیپلماسی هم به خوبی نتوانسته بهره ببرد. وی با بیان اینکه فضا را دارند به سمت فضای میکونوس می‌برند، اظهار کرد: ظاهرا مسأله جدی است و آنها می‌خواهند این طور القاء کنند که از رفتارهای ایران دیگر حوصله ما سررفته و اتحادیه اروپا هم دارند حمایت می‌کنند و فضا را دارند به سمت فضای میکونوس می‌برند که اروپایی‌ها هم سفرایشان را فراخواندند و هم سفرای ما را اخراج کردند؛ که مدت‌ها طول کشید تا رابطه ترمیم شد.یعنی گام به گام دارند مسأله را تند می‌کنند؛ برای اینکه از رفتار ایران اعلام عدم رضایت کرده اند. به خصوص اینکه انگلیس به راحتی می‌تواند مکانیزم ماشه را برگرداند و آن وقت موقعیت ایران بسیار خطیر خواهد شد؛ یعنی اگر آن شش قطعنامه برگردد که احتیاجی هم به وتو کردن روسیه و چین ندارد؛ چون یک بار به آنها رأی داده اند. اگر ایران حالا هم بتواند تمهیدی بیندیشد که هفت، هشت ماه دیگر هم از این ماجرا بگذرد، این خطر را هم دیگر نخواهیم داشت. ولی اگر بشود، ما کماکان ذیل ماده ۴۱ و فصل هفتم منشور قرار می‌گیریم که همه کشورها موظف هستند در تحریم‌هایی که آنها تعیین می‌کنند مشارکت داشته باشند. به علاوه اینکه هیچ بعید نیست در فاز بعدی روی ماده ۴۲ بروند که اقدامات نظامی را هم در بر می‌گیرد. تلاش‌های اروپایی‌ها و خود آمریکا بر همین مبنا بود که علاقه‌ای نداشتند جبهه جدیدی را باز کنند؛ برای اینکه در شرق با چین درگیر هستند، ولو اینکه درگیری آنها نظامی نیست، و در جبهه اوکراین هم با روسیه درگیر هستند. به هر صورت شرایط خطیر است و تحلیلگران داخلی و بیرونی با زبان‌های مختلف نسبت به این امر هشدار می‌دهند که این مسأله جدی است و بزرگوارانی هم که دست اندرکار سیاست خارجی و مسائل بین‌المللی هستند، باید بدانند که صرفا با تمهیدات میدانی نمی‌توانند از کنار این قضیه رد شوند.با هر سیاست و تمهیدی که می‌خواهند یک عده متخصص‌تر و آشناتر به مسائل بین‌المللی را به کار بگیرند و فرض کنید که دعوت مجدد از آقای دکتر ظریف، دکتر عراقچی، دکتر صالحی و امثالهم داشته باشند و از مشاوره کسانی که دوره خوبی را طی کرده اند هم کمک بگیرند و اجازه ندهند مکانیزم ماشه و تهدیداتی که غرب دارد علیه ایران مطرح می‌کند به نتیجه برسد.اگر این چند ماه را هم بتوانند بگذرانند، ممکن است اتفاقاتی بیفتد ولی در شرایط فعلی داریم به سمت کیش و مات شدن پیش می‌رویم. برخی تندروها ممکن است بگویند شما مرعوب شده‌اید؛ شما به حساب مرعوب شدن ما بگذارید، ولی هشدارها را جدی بگیرید. شما که نمی‌ترسید و شجاع هستید، کاری کنید که هزینه‌های آن بر دوش ملت و نظام بار نشود و بتواند مراحله را به خوبی پشت سر بگذارد. ساداتیان با طرح این پرسش که اروپا دارد از همه ابزارهای خودش استفاده می‌کند، ما چقدر می‌توانیم از ابزارهایمان استفاده کنیم؟! ابزار ما فقط موشک هوا کردن است؟! می‌افزاید: می‌خواهیم چه اتفاقی بیفتد که باور کنیم جدی است؟ابزار ما فقط موشک هوا کردن است؟! ابزار یعنی شما از همه امکاناتی که در بعد دیپلماسی دارید و نفوذتان در محافل بین‌المللی و همپیمانی‌ها بتوانید استفاده کنید که آنها دارند می‌کنند؛ ولی ما نگذاشته ایم هیچ کدام از ابزارها برقرار بماند. عراق همپیمان ما است؟! افغانستان همپیمان ما است؟! با عربستان و جهان اسلام همپیمان هستیم؟! با غیر متعهدها همپیمان هستیم؟! به نظر می‌آید که این عزیزان حتی در داخل هم استفاده‌ای نکردند به اینکه کسانی که یک مقداری کار بین‌المللی کرده‌اند، حتی هم جهت‌های خودشان، جلسه‌ای بگذارند و از تجارب آنها بهره ببرند. حتی هشدارهای اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام را هم نمی‌شنوند. مثلا آقای سید محمد صدر سال‌ها کار دیپلماتیک کرده و حرف‌هایی که ایشان می‌زند را هم گوش نمی‌کنند.می خواهید چه اتفاقی بیفتد که باور کنید روز به روز دارد شرایط سخت تر و فشارها بر مردم بیشتر می‌شود؟ شما فکر می‌کنید فقط از طریق قدرت میدان و نظامی می‌توانید مسائل را پیش ببرید؟! تجربه ثابت کرده که نشده است. منتظر هستید کجای کار اتفاق بیفتد؟ اینکه هرچه گفته و نوشته می‌شود هیچ اقدامی نکنید، نتیجه این می‌شود که قدم به قدم دارد حلقه محاصره تنگ تر و شرایط جدی تر و خطیرتر و فشارها بر مردم بیشتر می‌شود.