مساله، اما حالا فارغ از هزینه داروها گرفتاری و سرگردانی مردم است. دارو‌هایی که بسیاری دیگر حتی با قیمت‌های بالا نیز وجود ندارند. بسیاری از داروها در داروخانه‌های سطح شهر‌ها پیدا نمی‌شود. اما چند داروخانه در تهران فعالیت دارند که معمولا وقتی از داروخانه‌های دیگر ناامید می‌شوند به آن جا مراجعه می‌کنند. داروخانه ۱۳ آبان، هلال احمر و داروخانه بیماری‌های خاص و آن چه اتفاقا در ابتدای متن خواندید در یکی از همین داروخانه‌ها برای بیماران خاص بود که رخ داد. حالا، اما دیگر این سه داروخانه نیز جوابگوی نیاز‌های دارویی بیماران نیستند.
کمبود دارو در تمام جوامع به‌عنوان یک مسئله حیاتی برشمرده می‌شود؛ کشور ما نیز اخیرا با این معضل دست‌وپنجه نرم می‌کند. در این برهه زمانی، بسیاری از داروهای موردنیاز عموم از جمله آنتی‌بیوتیک‌ها در داروخانه‌ها کمیاب شده‌اند. حتی اگر در بازار آزاد هم دسترسی به این داروها میسر شود، باید هزینه‌ای معادل چندین برابرِ قیمت داروخانه‌ها را در ازای آن پرداخت. از طرفی با فرا رسیدن فصل سرما و افزایش مراجعه به پزشک در اثر ابتلا به سرماخوردگی، آنفلوآنزا و حتی حساسیت‌های فصلی، معضل کمبود دارو پررنگ‌تر شده است. در این میان، کودکان و گروه‌های سنی پایین‌تر که آسیب‌پذیری بیشتری دارند هم درگیر این معضل شده‌اند؛ کمبود آنتی‌بیوتیک‌ها و شربت‌های مخصوص کودکان می‌تواند به طور جدی سلامت آنها را تحت‌الشعاع قرار دهد.
این شرایط در حالی است که حالا حتی صدای مجلس و نمایندگانش نیز در رابطه با بحران دارو بلند شده است. حال با این شرایط و با همه وعده‌های داده شده اما به نظر می‌رسد نه جا به جایی‌های رخ داده کمکی به شرایط کرده است و نه وضعیت، بهبود خاصی پیدا کرده.