صداو سیما با تلاش عجیب و مضاعفی، گزارشگران خود را در سطح جامعه به خط کرده و در برنامه‌های خبری خود، در پی آمادگی افکار عمومی‌و البته گاهی توجیه آزادسازی قیمت آرد و به قول خودشان بهینه سازی یارانه‌هاست! در یکی از موارد، هدف از حذف ارز ترجیحی، در بحث آزادسازی قیمت آرد را بالا بودن ضایعات و کیفیت بد پخت نان دانسته و افزایش قیمت را راهکاری برای افزایش کیفیت می‌دانند! در پاسخ به این توجیه باید تاکید کرد، اگر هدف واقعی، افزایش کیفیت نان و کاهش ضایعات است، برعکس تصمیم گرفته شده، باید نان سنتی به قیمت آزاد و نان صنعتی که بسته بندی و دستگاهی تولید و ضایعات اندکی دارد، یارانه ای می‌شد. از طرفی مسأله دیگر این است که با افزایش قیمت نان، دقیقا چگونه کیفیت پخت نان بهتر خواهد شد؟ آیا شاطرها دوره فشرده آموزشی طی کرده یا تنور سنگکی‌ها دانش بنیان خواهد شد؟! بی شک ساختار یارانه‌ها، نیازمند یک برنامه ریزی منسجم و اصلاح جدی است که طی آن با آماده سازی بسترها، یارانه به افراد نیازمند و نیازهای ضروری مثل بخش آموزش، بهداشت و...تعلق بگیرد، تا با واقعی شدن قیمت‌ها، هم مصرف بهینه شود و هم یارانه‌ها در مسیر درست و واقعی آن هزینه و مصرف شود. منتها، اگر امروز نگرانی شدید و دغدغه زیادی در باب اجرای آن هست، به دلیل نبود بسترها و برنامه درست برای اجرا و ضعف و ناکارآمدی عوامل اقتصادی دولت است. یادمان هست که دوره احمدی نژاد، چگونه اجرای غلط آن در تعلق مبلغ یارانه به همه اقشار جامعه رویه ای نادرست را پایه گذاری کرد که در کنار ایجاد توقع از داشتن سهم و حق همگانی از آن، هرگز تا به امروز به دلیل نبود جامعه آماری و اطلاعات دقیق از سطح معیشت و درآمد مردم، اصلاح نشد.