علاقه‌مندان فوتبال در دهه ۶۰ قطعا ازناجی کاملی شناخت كافی دارند.
او از جوانان با استعداد دیروز خوزستان بود و به سرعت برق و باد پله‌های ترقی را طی كرد. ناجی کاملی از جمله دهها نامی‌فوتبال اهواز و خوزستان است كه اكنون قدم به جامعه پیشكسوتان گذاشته و در انتظار فرصتی برای انتقال تجربیات گرانبهایش به نسل جوان می‌باشد. وی پیراهن منتخب جوانان خوزستان را بر تن داشت و با درخشش در این تیم خیلی زود به پیراهن تیم‌های ملی جوانان  رسید و حتی به عضویت چندین ساله گمرک و نیرو اهواز درآمد و دارای جایگاه مستحكمی‌نیز شد. هوش و ذكاوت او در فوتبال مثالزدنی بود و بازیكنی تاكتیك‌پذیر به حساب می‌آمد.این بازیكن در ادامه دوران بازیگر‌ی‌اش به عضویت منتخب خوزستان درآمد و روزهای خوبی را در مسابقات قهرمانی لیگ سراسری قدس سپری كرد. به اذعان خیلی از مربیان مطرح فوتبال خوزستان او یکی از بهترین مدافعان میانی این دیار فوتبالخیز بحساب می‌آید. پس از مدت‌ها ناجی کاملی لب به سخن گشود. با مسوول ورزش شرکت توزیع برق خوزستان گپ و گفتی داشته‌ایم تا بدانیم نگاه او به فوتبال دیروز و امروز چگونه است.
●‌ امروزی‌ها سراغی از ما نمی‌گیرند، برای كسی كه سال‌ها در فوتبال بوده خیلی سخت است كه در خانه بنشیند و تنها نتایج و خبرها را بشنود.‌ در فوتبال خوزستان نیاز است كه تحول و تغییراتی را به وجود آوریم.
●‌ باید نسل جدیدی را وارد فوتبال كنیم، همچنین از مسوولان قدیمی‌و از ملی‌پوشان سابق خود استفاده كنیم تا تحول بزرگی ایجاد شود. خیلی‌ها می‌گویند چرا تجربیات خود را انتقال نمی‌دهید، اعلام می‌كنم وقتی كه آن مسوول باشگاه یا آن كسی كه خود را در فوتبال نقش‌آفرین می‌داند با نام من و گذشته من و با افتخارات من آشنا نیست و مرا نمی‌شناسد، چگونه تجربیات را انتقال دهم.
● مدتهاست که مردم مثل سابق از فوتبال لذت نمی‌برند و بنده علت اصلی را در تغییر فرهنگ فوتبال مان هم می‌دانم. الان فرهنگی در فوتبال مان حاکم شده که با گذشته ما در فوتبال تضاد دارد. از زمانی که فوتبال به سمت و سوی حرفه ای شدن رفته ما کمتر شاهد فوتبالی لذت بخش هستیم در حالی که در گذشته با وجود آن که پولی درفوتبال ما نبود همه از فوتبال لذت می‌بردند. 
● مدار فوتبال باید پله به پله طی شود و من هیچ وقت مایل نبودم در این مسیر با سرعت زیادی به جلو حركت كنم. من در دوران بازیگری هم پله‌پله از تیم نوجوانان به جوانان و از آنجا به تیم بزرگسالان راه پیدا كردم و در حقیقت حدود ۱۸ تا ۲۰ سال برای تیم‌های رده‌ مختلف استان و كشور بازی كردم؛ اما در مربیگری فرصتی نداشتم تا خلاقیت‌هایم را به اثبات برسانم.
●یکی دیگر از مصائب باشگاه داری یا تیم داری حذف شایسته سالاری است و باشگاه‌ها ازمدیران ورزشی و تحصیل کرده که تعدادشان کم هم نیست، بهره نمی برند. با توجه به نوع نگرش و شایسته سالاری در هر امر و کاری، افراد متخصص در جای خود نیستند، لذا پیشرفت به کندی صورت گرفته و خسارت و نقصان به بار می‌آورد. 
● خوزستان بزرگترین تغذیه‌كننده فوتبال ایران و مهد فوتبال است و همیشه ۹-۸ نفر از بازیكنان این دیار در تركیب تیم ملی قرار می‌گرفتند. خوزستانی بودند؛ اما حالا چه شده است كه به ندرت ۲ بازیكن در تیم ملی دارد. 
● هیچ كس نرفت دنبال این مساله كه چرا دیگر در فوتبال پایه‌ای قطب اصلی نیستیم. البته در چند سال اخیر چند باشگاه خوزستانی از جمله باشگاه فولاد آكادمی‌خوبی را برپا كرده‌اند که جای امید و تقدیر دارد. 

روزهای خوبی كه با نسل بی‌پول فوتبال داشتیم

این روزها با مردانی به گفت‌وگو می‌نشینیم كه سال‌هاست فوتبالشان تمام شده اما هنوز حرف فوتبال آنها بر سر زبان‌هاست. 
گرچه عرف كار رسانه‌ای بر این محور است كه با ستاره‌های روز مصاحبه كنیم؛ اما اتفاقات فوتبال ایران و نمایش ضعیف بازیكنان امروز موجب شده تا ما به نسل قبل برگردیم. نسلی كه فوتبال را در زمین چمن‌های نامرغوب به بهترین شكل ممكن نمایش می‌داد، بازیكنانی كه حتی كفش برای فوتبال نداشتند اما میلیاردی فوتبال بازی می‌كردند. بازیكنانی كه گرچه از تیم پول نمی‌گرفتند اما یك دنیا به هواداران عشق داشته و خودشان را بدهكار هواداران می‌دانستند. بازیكنانی كه واقعا شیفته هواداران بودند. این طور نبود كه در باطن تیم را به هم بریزند و در ظاهر خودشان را عاشق هواداران نشان بدهند؛ بازیكنانی كه هیچ دینی به فوتبال ندارند؛ اما همیشه خود را مدیون فوتبال معرفی می‌كنند.ما با نسلی مصاحبه و از آنان یاد می‌كنیم كه خیلی‌ها دوست دارند حرفشان را بشنوند كه البته تماس‌های تلفنی و پیامك‌های پر از مهر شما هم نشان می‌دهد این انتخاب را پسندیده‌اید. انتخاب نسلی كه فوتبال را به زیباترین شكلش بازی می‌كرد؛ اما هیچ یك از امكانات بازیكنان امروزی را نداشت. كفش پاره می‌پوشید؛ ولی اجازه نمی‌داد رشته ی امید هوادار به تیم پاره شود. پول نداشت اما فوتبالی بازی می‌كرد تا تماشاگر مجبور شود ورزشگاه را پر كند. با هر یك از بازیكنان دیروز فوتبال كه صحبت می‌كنیم، آه می‌كشد و از قراردادهایی می‌گوید كه پولی در آن رد و بدل نمی‌شد. آنها با حسرت می‌گویند اگر ما الان بازی می‌كردیم باید ۴ میلیارد یا بیشتر می‌گرفتیم. ما روزهای خوبی با نسل بی‌پول فوتبال داشتیم و اگر این روزها آنها را یاد می‌كنیم به احترام شادی‌هایی است كه برای ما آفریدند و به احترام روزهای زیبایی كه به ما و به مردم نازنین ایران هدیه كردند.