سرانجام به رغم آنکه چهار شخصیت حقیقی و حقوقی عالی رتبه نظام، یعنی معاون اول رییس جمهور - نامه شماره ۵۴۰۴۴/م مورخ ۱۷ دی ماه ۱۴۰۱- رییس سازمان حفاظت محیط زیست، کمیسیون اصل نود و رییس فراکسیون محیط زیست مجلس با صراحت مخالفت خود را با آبگیری سد چمشیر اعلام کرده بودند، از گچساران خبر میرسد که عصر روز ۲۶ دی ماه ۱۴۰۱ فرآیند آبگیری سد چمشیر آغاز شده است!
اگر این بیقانونی و دهنکجی به فرامین عالیترین مقامهای دولت و مجلس نیست، پس چیست؟ آقای رییسجمهور! وقتی ارکان دولت شما، به فرمان و سخن عالیترین مقامات دولت، چنین بیتوجهی میکنند، چه انتظاری از مردم داری تا طرحها و برنامههای دولت را جدی بگیرند؟ اگر معصومه ابتکار پس از ارسال نامه معروفش به بیطرف، وزیر وقت نیرو در دولت سیدمحمد خاتمیدرباره خطر سدسازی در حوضه آبخیز دریاچه ارومیه استعفا میداد زمانی که متوجه شد به نامهاش هیچ توجهی نکردند! اگر محمدیزاده پس از آنکه درخواستش برای جلوگیری از آبگیری سد گتوند از طرف نامجو وزیر نیرو در دولت دوم احمدینژاد بیپاسخ ماند، استعفا داده و سکوت نمیکرد، شاید امروز جانشین آن دو مدیر در وزارت نیرو، فرمان علی سلاجقه را چنین کماهمیت تلقی نمیکردند. در این میان، پرسش اصلی اما امروز این است: «آیا علی سلاجقه هم مثل معصومه ابتکار و محمدیزاده عمل خواهد کرد؟» سخن آخرم خطاب به سازندگان سد چمشیر است؛ فکر نکنید بازی را برده و قلدری خود را اثبات کردهاید. ما همچنان به مطالبهگری خود از طریق مجامع قضایی با طرح شکایت رسمیادامه داده و پیوسته عملکرد فاجعهبار سد چمشیر پس از آبگیری را پایش و گزارش خواهیم کرد تا دروغگویان رسوا شوند...چگونه دم از عدالت میزنید، اما به همین راحتی هموطنان عشایر مظلوم در بالادست سد چمشیر را بدون پرداخت خسارت آواره میکنید؟