از سوی دیگر مردم تحت فشار معیشتی در شرایط رکود اقتصادی قرار گرفته اند؛ اقلامی که پیش از این جایگزین اقلام گران میشدند هم به لیست افزایش قیمت اضافه شدند. همه این شرایط نگرانکننده در شرایطی است دولت همچنان بنا را بر وعده و وعید گذاشته است تا بتوان اینطور گفت، امیدی به گذر از این برهه مملو از مانع نیست. همچنین سال ۹۶ در جریان مناظرههای انتخاباتی، ابراهیم رئیسی نقدی را به حسن روحانی، رئیسجمهور وقت وارد داشت درباره اینکه چرا تمام تقصیرات را به گردن دولت قبل میاندازد.
او همچنین از روحانی خواست که با مسئولان دولت احمدینژاد مناظره داشته باشد تا حقایق روشن شود. حالا در دوران زمامداری رئیسی شاهد همین اتفاق هستیم و او مدام کاستیها را به گردن دولت روحانی میاندازد.سیاستهای ضعیف اقتصادی، عدم وجود کابینه مقتدر در مسائل حیاتی نظیر سیاسی و اقتصادی، بلاتکلیفی مذاکرات وین و فشار کمرشکن تورم که بر دوش مردم سوار است باعث شده تا دولت سیزدهم عملا دستاوردی در دوره یکساله خود نداشته باشد و این جو ناامیدی سراسر جامعه را در آغوش بکشد.در این مورد یك فعال سیاسی گفت:بالاخره اینکه دولت میخواهد همه اجناس را کوپنی یا یارانه ای کند، گرفتاریهای زیادی را برای مردم به وجود خواهد آورد. یعنی تولید کالابرگ یا همان کارت معیشت برعکس آنچه که در تبلیغات عنوان شده حتی با اتکا به همه امکانات کشور هم بیشک فضا را برای قاچاق قاچاقچیان هموار خواهد کرد. بههمین شما روزنامهنگاران باید به مردم توضیح بدهید که با شنیدن خبر دادن یارانه خوشحال نباشند. چرا که این تصمیم حتما تهیه اقلام مورد نیاز را سختتر خواهد کرد. لذا عرض میکنم اعانه دادن به مردم یا همان کالابرگ تورم را بیشتر خواهد کرد که دلیلش هم این است که دولت بدون پشتوانه اسکناس چاپ میکند. غرضی افزود: دولت در حالی برای رهایی مردم از گرفتاری عاجز است که دولتیهای دهه شصت با وجود شرایط جنگی خیال مردم را تا حدودی راحت کرده بودند. اعداد و ارقام خیلی خوب در ذهنم مانده است. من چهار سال وزیر نفت بودم که در آن دوره درآمد نفتی کشور ۹۰ میلیارد دلار بود آن هم در شرایطی که جمعیت کشور چهل و چند میلیون نفر بود و دولت برای برقراری تراز قیمت کالاها به سه میلیارد دلار نیاز داشت. نکته این است، در دهه شصت کسب و کار و بهتر است گفته شود، معیشت دست رانتخوارها نبود و دولتیها وظیفهشان را درست انجام میدادند و بههمین دلیل مردم حتی در روزهای جنگی هم فشاری تحمل نمیکردند. اما امروز در حالیکه دولت ۱۴ میلیارددلار برای مواد غذایی اختصاص داده است، غذای سادهای چون ماکارونی هم از دسترس مردم خارج شده است. چرا که رانتخوارهای سیاسی و اقتصادی دست از سر بیتالمال بر نمیدارند. وی گفت:در چنین شرایطی رئیس دولت تنها است و به جناحی تعلق دارد که از مهره تاثیرگذار و کاردان برای کمک به دولت محروم است.فرق این زمان با دهه شصت این است که در آن برهه قاعده جامعه بنا را بر همراهی با دولت گذاشته بودند. اما امروز شاهد این هستیم که جامعه دولت را قبول ندارد و دولت توانایی جلب رضایت قاعده جامعه ندارد. چون آقای رئیسی در اقدامی کاملا اشتباه از افرادی در دولتش بهره گرفته است که نه توانایی لازم و نه تجربه کافی را برای رتق و فتق امور دولتی ندارند.
غرضی افزود:چاره کار چیزی جز این نیست که چندنرخی را از دلار بردارند و درآمد ناشی از این تصمیم را به انجام صحیح امور اختصاص بدهند. چون تا وقتیکه قیمت دلار چند نرخ باشد مشکل همچنان پابرجا خواهد ماند. یکی از مشکلات سیستم اجرایی و اداری کشور همین دخالتهایی است که ارگانها و حتی برخی از افراد دارند. البته این معضل مختص الان نیست و از همان اول انقلاب همه دولتها چنین مشکلی را داشتند و از این پس هم هر دولتی که روی کار بیاید مجبور به تحمل اظهارنظرها و فشارهایی خارج از حیطه دولت خواهد بود.