در حالی كه اعلام شده سرانجام پس از چندین سال،قرار است اجازه واردات خودرو صادر شود،آنقدر ابهامات برای این موضوع تراشیدهاند و شرط و شروط گذاشتهاند كه بسیاری از مردم هنوز باور ندارند، در نهایت این اتفاق بیفتد و خودرویی وارد شود! همین موضوع باعث شده است علیرغم اعلام خبر آزاد شدن واردات خودرو، قیمت خودرو در بازار همچنان بالا برود و خبری هم از ارزانی نباشد. در حالی دولت برای خودروهایی با كمتر از ۷ هزار دلار قیمت، تعرفه ۴۵ درصدی را اعلام كرده است كه هر چه قیمت خودرو بالاتر باشد،میزان تعرفه هم بالاتر میرود و در نهایت با افزوده شدن مالیات بر ارزش افزوده ۹ درصدی و موارد دیگر،خودرویی كه در كشورهای همسایه با همین دلار ۳۰ هزارتومانی حدود ۳۰۰ میلیون تومان قیمت دارد، در بازار داخلی ما با قیمتی بالغ بر یك میلیارد تومان خرید و فروش میشود! این در حالی است كه انتخاب در میان خودروهای زیر ۷ هزار دلار بسیار كم است و ارزانترین خودروها حدود ۱۰ هزار دلار قیمت دارند كه تقریبا ۳۰۰ میلیون تومان میشود! حالا شما خودرویی همچون هیوندای ۱۰i با قیمتی در حدود ۹ هزار دلار را مقایسه كنید با خودرویی همچون تیبا كه تقریبا با همین قیمت به شهروندان فروخته میشود و در نهایت هم میگویند با ضرر تولید میكنیم!
بعد همین آقایانی كه درباره خودرو تا این حد مقاومت میكنند و اصرار دارند،مردم ایران باید خودروهای غیراستاندارد و قدیمیو از رده خارج ما را به زور خریداری كنند، به قیمت آرد و نان و روغن كه میرسد، دم از نرخ جهانی میزنند و قیمت ماكارونی را یكباره پنج برابر میكنند! چطور است كه قیمت جهانی برای آرد، بنزین، ماكارونی،گوشت و مرغ خوب است و جراحی اقتصادی نام میگیرد اما به خودرو كه میرسد، قیمتها به زور تعرفه و مالیات و هزار بهانه دیگر،سه برابر دنیا به دست مصرفكننده ایرانی میرسد؟ چرا تصاویر تبلیغاتی كه در اتاقهای جراحی از روسای ناموفق مجلس و دولت منتشر میشود،نباید به جای مایحتاج ضروری درباره صنعت خودروسازی كشور اجرا شود؟ تنها اگر همین موضوع واردات عادلانه خودرو به كشور حل شود،بسیاری از مشكلات انباشته شده اقتصادی در این چند سال گذشته حل میشود و بسیاری از اعتراضاتی كه هماكنون در كشور بلند است، به طور قطع كمتر خواهد شد، چرا كه این حق مسلم مردم است كه دولتها به زور آن را گرفتهاند. علیرغم اینكه مسئولان از این موضوع به خوبی آگاهی دارند، اما رانتها و امتیازاتی كه خودروسازی فشل داخلی برای دولتها دارد و بار آن هم بر دوش مردم است،آنقدر برایشان شیرین است كه دل كندن از آن را برایشان غیرممكن كرده است.