اندیکا سالهاست که به عنوان مسافر جامانده از قطار توسعه روزگار میگذراند اما وقوع زلزلههای اخیر باعث شده تا محرومیتهای دیرینه این شهرستان بر همگان آشکار شود.حکایت زلزله در این مناطق «قوز بالای قوز» برای اهالی شده که همان سرپناه کاه گلیشان را نیز ویران و تمام زندگی شان زیر آوار جا می کند. اندیکا دارای بکرترین و زیباترین طبیعت ایران سرشار از ظرفیتهای متنوع است، اما این منطقه به شدت از نبود امکانات رنج میبرد.
برای ورود به مناطق عشایری اندیکا باید از کوهستانهای پر پیچ و خم در مسجدسلیمان عبور کرده سپس به قلعه خواجه، مرکز شهرستان اندیکا رفته و با گذر از روستاها به مناطق عشایری برسیم.تا جایی که یکجانشینی هست، جادههای آسفالت و لولههای آبرسان، برق، گاز، خدمات تلفن همراه و اینترنت نیز کم و بیش وجود دارد، اما هر چه به سمت مناطق کوهستانی و عشایری پیش برویم از درصد امکانات نیز به تدریج کاسته میشود تا جایی که دیگر نه آب لوله کشی وجود دارد و نه خدمات برق و تلفن همراه. در مناطق زاگرس و کوهستانی خانهها به دلیل صعبالعبور بودن مسیرهای دسترسی و نبود مصالح ساختمانی با سنگ و کاهگل ساخته میشود؛ برق بسیاری از روستاها قطع شده و مردمی که برای زندگی دل به کوهها زده بودند، حالا همان خانههای محقر خود را هم از دست دادهاند.در بدو ورود به مناطق کوهستانی و با گذر از روستاها، مسیرهای دسترسی به شدت دشوار می شوند؛ همه مناطق عشایری بخش شاهزاده عبدالله اندیکا به لحاظ جاده در وضعیت نامناسبی قرار دارند و اهالی مجبورند برای گذراندن مسیرها از موتور، نیسان وانت و چهارپایان استفاده کنند، اگرچه خودروهای دیگر نیز در این مسیر رفت و آمد دارند، اما سرعت استهلاک و فرسودگی آنها بالا میرود. به نظر میرسد، آنچه در این مناطق اولویت دارد، خدمات جادهای و هموار شدن مسیر رفت و آمد و تردد عشایر، سپس ساختوساز و استحکام خانهها در قشلاق و ییلاق و آبرسانی مطلوب به این مناطق است؛ برق رسانی تا دور افتادهترین منطقه امامزاده عبدالله وجود دارد و اهالی نیز از این مسئله خرسند هستند، اما آنچه موجب نارضایتی آنها شده و جوانان عشایر را مجاب به کوچ میکند بی بهره بودن از سرپناه مطلوب، آبرسانی نامناسب و راههای کج و معوج در مسیرهای پر پیچ و خم کوهستان است.
هزاران خانواده عشایری اهل اندیکا در امتداد و در دل کوهستانها زمستان و تابستان خود را سپری میکنند که نقش مهمی در حفاظت از طبیعت و تولید گوشت مورد نیاز جوامع دارند و اهالی از زمانی که در خاطرشان است، پدر و پدر جدشان در این مناطق بز و گوسفند نگهداری میکردند.پسران با لباسهای معمولی در انظار عمومی ظاهر میشوند، اما مردان کهنتر همچنان بی کلاهی را عار میپندارند و با لباسهای بختیاری؛ به ویژه کلاه که آن را با پارچهای بسته اند به میان جمع میآیند. اندیکا دارای مناطق کوهستانی پوشیده از پوشش گیاهان محلی و درخت اصیل بلوط است، صبحگاه طلوع خورشید منظره بی نظیری را خلق میکند و عصر هنگام غروب آفتاب نیز بسیار جذاب و دلنشین است، اما علی رغم همه این ظرفیتها منطقه محروم و بدون امکانات است. گفتنی است، از ۱۵ تا ۱۹ مهرماه سال جاری وقوع ۱۰ زمینلرزه بین دو تا پنج ریشتری در قلعه خواجه شهرستان اندیکا به ثبت رسیده است. خنکای هوای پاییز باعث شده بود تا اهالی طبق عادت همیشگی پتوهای خود را روی تختهای فنری گذاشته و سفره خواب را بیرون از خانه پهن کنند و همین امر هم باعث شده بود تا زلزله آسیب جانی نداشته باشد؛ اصلاً قابل پیشبینی نیست اگر فقط ۲۰ روز دیرتر این زلزلهها رخ میداد چه بلایی سر مردمی میآمد که کنار چراغنفتیهای خود و زیر سقفهایی از جنس کاه و گل آرمیدهاند. هرچند بسیاری از مردم در راه برگشت از ییلاق خود (چهارمحال و بختیاری) به سمت اندیکا هستند ولی دلهره از دست رفتن خانههایشان و ترس از بروز زلزلههای دوباره آن هم در فصل سرد، آنها را دچار غمی مضاعف کرده است.