اما واقعیت این است که شرایط بسیار بدتر از چیزی است که مسئولان و مدیران دولتی می‌گویند، نگاهی به آمارها نشان از افت شدید بسیاری از فاکتورهای اقتصادی می دهد که در مواجه با تحریم ها و شرایط بدی که کرونا ایجاد کرده است، در اقتصاد نیمه جان کشور هر روز بدتر می شود. در این میان نامزدهایی که برای ریاست جمهوری قرار است با یکدیگر رقابت کنند، کار بسیار سختی را پیش رو دارند.
هنوز برای پیش بینی در مورد رقابت‌های احتمالی میان نامزدهایی که وارد گود انتخابات شده اند بسیار زود است، چه برسد به اینکه بخواهیم در مورد گزینه پیروز گمانه زنی کنیم. با فرضِ اینکه چهره‌های کلیدیِ دو جناح اصلیِ سیاسی در کشور (اصول گرا و اصلاح طلب) بتوانند از فیلتر شورای نگهبان عبور کنند و وارد فاز رقابت شوند، می‌توان پرسید موضوعات مهمی که در حوزه اقتصاد به متن رقابت‌ها وارد می‌شوند، کدام موارد خواهند بود و پیروزی هر یک از نامزدها، وضعیت اقتصاد کشور را به کدام سمت و سو خواهد برد؟ رویکرد اقتصادی دولت فعلی ایران، از نظر ایرانی‌ها کاملا شکست خورده است و بنابراین، می‌توان انتظار داشت هر کاندیدای نزدیک دولتی در صورت تایید شورای نگهبان تنها بتواند از مواضع دولت دفاع کند و حرفی برای گفتن در این زمینه نخواهد داشت، در جریان رقابت‌ها عمدتا در سمت دفاع قرار بگیرد تا در سمت حمله. به جز این موضوع،یک رویکرد بسیار مهم از جانب کاندیداها و دولت‌های آینده موضوع برجام و توافق است که تاثیر مستقیم بر شرایط اقتصادی کشور خواهد گذاشت و بسیاری از معادلات اقتصادی تحت تاثیر برجام کاملا تغییر خواهد کرد. آنچه مسلم است اینکه برای مردم در این روزهای سخا اقتصادی مهمترین موضوع، چالش ةای اقتصادی است و از این رو برنده انتخابات که به پاستور می‌رود مهمترین اولویت خود را در مسائل اقتصادی قرار خواهد داد. شاید مناظرات پس از تعیین تکلیف صلاحیت ها بتواند مواضع اقتصادی کاندیداها را روشن سازد.