در این جلسه محمدباقر قالیباف منتخب تهران با ۲۳۰ رای رئیس مجلس یازدهم شد. دو کاندیدای دیگر ریاست مجلس، مصطفی آقامیرسلیم منتخب تهران ۱۲ رای و فریدون عباسی منتخب کازرون نیز ۱۸ رای، کسب کردند.چندی پیش روزنامه شرق درباره احتمال شکست میرسلیم در انتخابات ریاست مجلس نوشته بود: بعید است مصطفی میرسلیم اقبال چندانی در انتخابات ریاست مجلس یازدهم داشته باشد؛ نه به این دلیل که محمدباقر قالیباف رقیب قدرتمندی است که هست، بیشتر به دلیل اینکه بورژوازی سنتی که نماینده‌اش میرسلیم است، سال‌ها از گود سیاست به دور بوده و شبکه ارتباطی وسیعی با طیف‌ها و جریان‌های سیاسی تازه سربرآورده ندارد. در این جلسه پس از انتخاب محمدباقر قالیباف به عنوان رئیس، سیدامیرحسین قاضی‌زاده منتخب مردم مشهد و علی نیکزاد منتخب مردم اردبیل گزینه‌های نهایی فراکسیون انقلاب اسلامی برای نایب‌رئیسی مجلس یازدهم و به عنوان کاندیدای تصدی نواب رئیس اجلاسیه نخست مجلس یازدهم شورای اسلامی داوطلب شدند. پس از رأی‌گیری، امیرحسین قاضی زاده هاشمی با ۲۰۸ رأی و علی نیکزاد با ۱۹۶ رأی به ترتیب به عنوان نواب اول و دوم هیأت رئیسه موقت مجلس دهم انتخاب شدند.
زیباکلام: مجلس یازدهمی‌ها منتظر بایدن هستند!
یك فعال سیاسی و استاد دانشگاه در رابطه با راه و روش مجلس یازدهم گفت: «فعالیت مجلس یازدهم با آتش سنگینی برروی دولت دوازدهم آغازخواهد شد و اعضای جبهه پایداری و طرفداران آقای احمدی‌نژاد یکی بعد از دیگری در حملات خود دولت را مسئول نابسامانی‌های اقتصادی، تورم نزدیک به ۴۰ درصد، بیکاری و کسربودجه ۵۰ درصدی معرفی می‌کنند.» صادق زیباکلام در ادامه اضافه کرد: «تندور‌ها سیاستی را که در مدت دو یا سه سال گذشته به کار بردند همچنان ادامه خواهند داد. به این معنا همانطور که مورد اشاره قرار دادم تمام تقصیرات و مشکلات را متوجه دولت آقای روحانی می‌کنند و مسائل واقعی کشوررا بدون هیچ اشاره‌ای ندید می‌گیرند. به عنوان مثال یکی از دلایلی که باعث کسربودجه عظیم و کم سابقه شده، کاهش صادرات نفت بوده است، زیرا براساس بودجه باید یک میلیون بشکه در روز نفت صادر می‌شد، ولی با واسطه تحریم‌ها به یک دهم این مقدار هم نرسیده یا بودجه براساس هر بشکه نفت به ارزش۵۰ دلار بسته شده بود، اکنون حول و حوش ۱۵ دلار به فروش می‌رسد که دریافت پول آن هم به سادگی امکان‌پذیر نیست.» این فعال سیاسی در این‌باره یادآور شد: «تندرو‌ها به دلایل وقوع این مسائل اشاره نخواهند کرد و نقش خود را در به وجود آمدن تحریم‌ها و رکود اقتصادی که دولت با آن روبرو است، مورد توجه قرار نمی‌دهند، اما پشت شعار‌هایی مانند اقتصاد مقاومتی و بی‌توجهی دولت به آن سعی می‌کنند که به گونه‌ای با مردم سخن گویند که مشکلات تنها به روحانی و وزرا او برمی‌گردد. این در حالی است زمانی که توانایی صادرکردن ۱۰۰ هزار بشکه نفت هم نداریم در اینکه چه فردی در مقام ریاست‌جمهوری نشسته باشد، تفاوتی به وجود نمی‌آید.» زیباکلام در ادامه تصریح کرد: «با تمام این‌ها باید مورد اشاره قرار گیرد که مشکل اساسی برای تندرو‌ها از چند ماه دیگرکه دولت روحانی به پایان می‌رسد، شروع خواهد شد. درآن زمان نه مجلس دهمی و اصلاح‌طلبانی وجود دارند و نه روحانی و نوبختی که تمام اشتباهات متوجه آن‌ها باشد، پس هیچ چاره‌ای جز نرمش قهرمانانه برای آنان باقی نخواهد ماند.»
این استاد دانشگاه در این رابطه که در مجلس مطرح شد که وکیل الدوله و معاندالدوله نیستند، اظهار داشت: «واقع مطلب این است زمانی که آقای تقوی و سایر اصول‌گرایان تندرو هیچ اشاره‌ای به مسائل واقعی نمی‌کنند و تلاشی بابت ریشه‌یابی مشکلاتی مانند عدم صادرات و واردات به خصوص در حوزه نفت انجام نمی‌دهند، نشان دهنده آن است که علاقه‌ای به پرداختن این مسائل ندارند، بنابراین چاره‌ای جزمتهم شمردن دولت برای آنان باقی نخواهد ماند.»وی درادامه اضافه کرد: «نمایندگان مجلس یازدهم در تنها موردی که وکیل الدوله نیستند حمله به روحانی است، در این خصوص صحیح بیان کردند، ولی آیا حاضرهستند به نهاد‌های دیگر حاکمیت هم انتقاد کنند و ازآن‌ها پاسخگویی بخواهند؟ بدون شک این کار را انجام نخواهند داد و تنها مکانی که بدون هیچ ترس و واهمه‌ای به آن ضربه خواهند زد، قوه مجریه است، به سایر قوا حتی جرات نزدیک شدن ندارند.» این فعال سیاسی درباره شیوه رفتار نمایندگان مجلس یازدهم با سیاست‌های وزارت خارجه مانند برجام ابراز کرد: «مسئله اساسی در این خصوص نرمش قهرمانه است. به این معنا تندرو‌ها منتظر خواهند ماند تا ببینند باید با جو بایدن کنار بیایند یا با ترامپ که برای بار دوم انتخاب شده است. زیرا همانطور که در ابتدا توضیح دادم جز نرمش قهرمانانه هیچ راه دیگری فراروی ایران نیست. کشوری ۸۵ میلیونی با شعار شاید ۱۰سال بتوان اداره کرد، ولی تا ابد نمی‌توان با ژست‌های سیاسی و کلمات زیبا به این کار ادامه داد، بنابراین دیر یا زود تندور‌ها مجبور هستند، تصمیمات دشوار و سختی را اخذ کنند.»
زیدآبادی: این جنجالی‌ترین مجلس پس از انقلاب خواهد بود
احمد زیدآبادی در یادداشتی در کانال تلگرام خود درباره مجلس یاردهم با عنوان مجلس یازدهم؛ پدیده‌ای نوظهور؟ نوشت: مجلس یازدهم افتتاح شد؛ مجلسی که به نظرم جنجالی‌ترین مجلس پس از انقلاب خواهد بود!در نگاه نخست، شاید عنوان جنجالی‌ترین برای مجلس یازدهم قدری گزافه‌گویی به نظر آید، چرا که قریب به اتفاق نمایندگان این مجلس خود را اصول‌گرا می‌نامند و بنابراین انتظار نوعی وحدتِ نظر و عمل از آن‌ها می‌رود.وحدت، اما درجه بسیار بالایی از بلوغ سیاسی را طلب می‌کند امری که نه فقط در بین اصول‌گرایان بلکه اصولاً در عرصه سیاسی ایران به کالایی اگر نگوییم نایاب به پدیده‌ای کمیاب تبدیل شده است. بنابراین، انتظار اتحاد بین گرایش‌های گوناگون اصول‌گرایی در مجلس عبث است و آن‌ها به زودی اختلافات عمیق خود را به نمایش می‌گذارند. در واقع، نخ تسبیحی که مهره‌های مختلف اصول‌گرایی را تاکنون به هم وصل می‌کرده است، دشمن یا رقیب مشترکی به نام اصلاح‌طلبان بوده است. این نخ تسبیح با حذف اصلاح‌طلبان از مجلس، اینک در حال گسسته شدن است و از این پس دیگر نمی‌تواند نقش وحدت‌بخش را برای اصول‌گرایان بازی کند.از این رو، اصول‌گرایان برای ادامه اتحادشان یا باید دشمن یا رقیبی را در خارج از دایره خود دست و پا کنند و یا بر روی برنامه‌های عملی مشخصی به توافق و اشتراک برسند.با این حساب، بخشی از آن‌ها خواهند کوشید تا با معرفی دولت حسن روحانی به عنوان یک موجودیت اصلاح‌طلبانه یا میانه‌روانه، محملی برای تداوم اتحاد خود پدید آورند و با حمله بی‌امان به آن، نه فقط تمام مشکلات جاری را به شیوه حکمرانی قوه مجریه نسبت دهند بلکه اختلافات بین خود را نیز پنهان نگه دارند.دولت روحانی، اما عمر درازی پیش رو ندارد. کمتر از یک سال به انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است و به فرض آنکه اصول‌گرایان آن را به عنوان هدف اصلی تهاجم خود تعریف کنند، این یک سال به سرعت برق سپری خواهد شد.بدین ترتیب، تنها راه تداوم وحدت اصول‌گرایان اجماع بر روی برنامه ایجابی مشخصی برای اداره کشور است؛ چیزی که مطلقاً نزد آنان یافت نمی‌شود. اصول‌گرایان بر خلاف ادعایشان هیچ برنامه روشن و منسجم و واقع‌بینانه‌ای برای حل معضلات کشور ارائه نکرده‌اند و هیچگاه از طرح شعار‌های تخیلی، ناهمگون و ناسازگار با شرایط ایران فراتر نرفته‌اند. با تسخیر مجلس در این شرایط خطیر، اما آن شعار‌ها دیگر کاربرد ندارد و آن‌ها در رویارویی با مشکلات عینی نیازمند درجه‌ای از واقع‌نگری هستند.
طبعاً بخشی از اصول‌گرایان که سابقه کار اجرایی دارند و با سرشت مشکلات کم و بیش آشنا شده‌اند، استعداد بیشتری برای حرکت به سمت واقع‌بینی دارند، اما بخشی دیگر که اصولاً در خیالات خویش زندگی می‌کنند، با هرگونه برنامه مبتنی بر واقعیات عینی سرسختانه مخالفت می‌کنند.به احتمال زیاد، این دو دسته از اصول‌گرایان در مجلس یازدهم به تدریج در مقابل هم صف‌آرائی می‌کنند و تعدادی هم به وسط بازی در این بین مشغول می‌شوند.در این میان، کمبود منابع نیز در تیز کردن آتش اختلاف بین اصول‌گرایان عملگرا و تخیلی نقش مهمی بازی خواهد کرد. در واقع تا زمانی که منابع درآمدی دولت به وفور در دسترس باشد، امکان تقسیم آن به گونه‌ای که همه طرف‌های یک نزاع سیاسی را راضی و یا دست کم کنترل کند، وجود دارد، اما به محض آنکه منابع کاهش یابد و بالاخص زمانی که منابع حکم کیمیا پیدا کند، دیگر تقسیم آن بر اساس منافع روزافزون نیرو‌های سیاسی و پایگاه اجتماعی آنان به امری بی‌نهایت دشوار تبدیل می‌شود و موجبات برخورد‌های فزاینده را فراهم می‌کند.در حقیقت، نیرویی که در تقسیم منابع خود را مغبون احساس کند، به موضع شورشگری می‌افتد و با متهم کردن رقیب به انواع مفاسد و دغلکاری، دعوا را روز به روز تندتر می‌کند. به هر حال، اصول‌گرایان روز‌های جنجالی و سختی پیش رو دارند. چه بسا گرایش‌های تخیل‌گرای آن‌ها به حاشیه روند و منزوی شوند و در نتیجه عملگرایانِ آن‌ها در صدد یارگیری از بخشی از اصلاح‌طلبان برآیند و نوع صف‌آرایی سنتی نیرو‌های سیاسی داخلی در سه دهه اخیر را کاملاً به هم بزنند.
روزبه‌روز مجالس ما از رأس امور دور شدند
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم، گفت: طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مجلس در رأس امور است. حشمت‌اله فلاحت‌پیشه افزود: معتقدم اگر نص قانون اساسی اجرا شود، ما یکی از بهترین قوانین اساسی دنیا را داریم. اصولاً ۲نوع قانونگذاری اصلی در کشور داریم: یکی قانونگذاری تاسیسی است که مجلس مؤسسان در ابتدای انقلاب، قانون اساسی را شکل داد و رفت! دیگری قانونگذاری عادی و همیشگی و روزمره است که مجلس شورای اسلامی مسئولیت این قانونگذاری را دارد. وی گفت:تعداد قوانینی که بعد از انقلاب به تصویب رسید بیش از قوانینی است که تا زمان انقلاب، کشور بر اساس آن اداره می‌شد.مجلس می‌تواند شخص رئیس‌جمهور و وزرا را به دادگاه بکشاند. مجلس طبق قانون اساسی جایگاه قوی‌ای است. منتها آیا خودش این جایگاه و شأن را حفظ کرده است؟ بنده به عنوان کسی که سه دوره در مجلس حضور داشته معتقدم هر دوره نقایص مجالس ما بیشتر از گذشته بوده است. نماینده اسلام‌آباد غرب در مجلس دهم خاطر نشان كرد:روزبه‌روز مجالس ما از رأس امور دور شده‌اند.مشکل دیگر برای در رأس امور بودن مجلس یک جریانی است که شکل گرفته و متاسفانه مجلس را در موارد مختلف مزاحم می‌دانند.بعضی‌ها مثل فلان رئیس‌جمهور که می‌گفت «مجلس در رأس امور نیست» [آن را] به زبان می‌آورند و در عمل بدتر هم اعمال می‌‌کرد. برخی دیگر به زبان نمی‌آورند، ولی اعمال می‌کنند و سعی می‌کنند مجلس را از رأس امور بیندازند.