امروز رئیس مجلس انقلابی می‌گوید: «با هرگونه اقدام درباره ارز ترجیحی قبل از اجرا شدن کالابرگ الکترونیکی مخالفیم» خجالت می‌کشید بگویید: «کوپن را باید احیا کنیم؟» کشور شرایط سختی دارد و می‌دانیم که سفره‌های مردم نه به خاطر بی تدبیری که اتفاقا به خاطر سنگ اندازی مجلس انقلابی در احیای برجام هر روزکوچکتر می‌شود و از هر گونه گشایشی برای معیشت مردم استقبال می‌کنیم. اما فراموش نمی‌کنیم  بعد از قطعی شدن پیروزی بایدن در آمریکا، از زبان کیهان به دولت کنایه زدید: «پالس مذاکره مجدد از سوی روحانی به بایدن؛ هفت سال گره زدن معیشت مردم به مذاکره کافی نیست؟/ علاج مشکلات اندکی تدبیر است نه مذاکره» سه ماه بعد از روی کار آمدن بایدن گفتید: «سفره مردم را به برجام گره نمی‌زنیم» (ابراهیم رئیسی، ۲۶ مهر ۱۴۰۰) از بهمن ماه ۱۴۰۰ هشدار دادیم که با وجود جنگ در اوکراین، نسبت به کالاهای اساسی باید نگران بود. اما گفتید: «با وجود شرایط جنگی در منطقه، امروز در زمینه ذخائر کالاهای اساسی هیچ گونه مشکلی در کشور وجود ندارد» (رئیسی، ۱۱فروردین ۱۴۰۱) گفتیم تا زمانی که مشکلات تحریمی ایران حل نشده است، نمی‌توانید به همکاری با چین و روسیه اعتماد کنید. اما نوشتید: «در یک جمله عضویت دائم ایران در پیمان شانگهای گام مهمی است در فروپاشیدن نظام  تحریم‌های ظالمانه بین‌المللی و شکوفایی اقتصاد و تجارت کشور مبارک دوستان و هموطنان عزیز باشه.» (عبدالله گنجی، مدیرمسئول سابق جوان، سردبیر امروز همشهری) خوشحال و ذوق زده از توافق شانگهای نوشتید: بازار ۳۳۰ میلیارد دلاری شانگهای: زمینه بی‌تاثیر کردن تحریم‌های آمریکا. (قمری وفا از مدیران بانک مرکزی)
 توجه نکردید که دیوار تحریم‌ها را باید از واشنگتن ترک بزنید نه در چین و ماچین اما نوشتید: «پیوند قوی تر اقتصادی با چین و روسیه و هند یعنی ترک برداشتن دیوار تحریم‌ها (مهرداد بذرپاش، مدیر تراز جوان مومن انقلابی) گفتیم دلبستگی به شرق اشتباه محض است اما خوشبین بودید و گفتید:«عضویت ایران در پیمان شانگهای بستر مناسبی برای توسعه روابط منطقه‌ای فراهم کرده است» (ابراهیم رئیسی) حاصل این سرمستی‌ها بعد از گذشت ۸ ماه چیست؟ کجاست آن دستاوردهایی که از آن دم می‌زدید؟ حالا به جای احیای برجام دعوایتان بر سر این است که یک رئیس قوه می‌گوید: باید کوپن را احیا کنیم، آن دیگری می‌گوید: «کالابرگ الکترونیکی به عدالت نزدیک تر است» (رئیسی، ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱)
 روحانی دولت را با این گلایه به پایان برد و گفت: «فرصت دستیابی به توافق را از دولت دوازدهم گرفتند» اما مدعی شدید: «مجلس دست دولت را برای رفع تحریم‌ها پر کرد» حتی فریدون عباسی مدعی شد که دولت روحانی در اجرای این قانون «ترک فعل» کرده است. حالا اما جرات نمی‌کنند حتی نام قانون اقدام راهبردی خودشان را به زبان بیاورند. چرا؟ چون خجالت می‌کشند بگویند: «این قانون را برای بستن دست دولت قبل نوشته بودیم. رئیسی اجرایش نکند مهم نیست»  مدعی بودید که «هم نفت می‌فروشیم و هم پول آن را می‌گیریم» (سخنگوی دولت ۲۶ آذر ۱۴۰۰).  مدعی هستید: در روزهای اول دولت نگرانِ ذخایر کالاهای اساسی و ذخایر ارزی بودیم اما امروز این نگرانی رفع شده است. فروش نفت کشور ۲ برابر شده و از این جهت نگرانی نداریم.(رئیسی ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱).اما ما گفتیم خبرهای دروغ از گشایش‌های ارزی برای «خبردرمانی» است و راست و دروغ آن روشن می‌شود. اما باور نکردید. چند ماه از خبر گشایش‌های ارزی گذشته. دستاورد آن چرا در سفره‌های مردم دیده نمی‌شود؟ 
سئوال می‌کنیم: اگر نفت می‌فروشید، اگر پول آن باز می‌گردد. اگر سفره مردم را به برجام گره نزدید، اگر دارایی‌های ایران را پس گرفتید، پس چرا به جای احیای برجام، «کوپن را احیا کردید»؟ دولت قبل که نفت نمی‌فروخت و گشایش ارزی هر ماهه نداشت، سه سال قیمت‌ها را ثابت نگه داشت. چرا شما توانایی ادامه همان مسیر را ندارید؟