نشریه نیویورک تایمز، طی گزارشی به بررسی تجربههاي این شهرها در بازگشت به شرایط عادی پس از کرونا پرداخته و اینکه چگونه توانستهاند دغدغههاي سلامتی و بهداشتی را در شرایط بازگشایی، در نظر بگیرند. اگر سری به یکی از کلیساهای شهر سئول در كرهجنوبي بزنید، متوجه خواهید شد که عبادت کنندگان با فاصله از یکدیگر نشستهاند و به علت ترس از انتشار کروناویروس، دعاهای مذهبی را با صدا نميخوانند و حتی از گفتن کلمه «آمین» نیز خودداری ميکنند. روحانیون مسیحی حین اجرای مراسم مذهبی مرتب دستهاي خود را ضدعفونی ميکنند و «آب مقدس» نیز از کلیساها برداشته شده است. گونگ می-جون ۵۳ ساله و صاحب یک مدرسه که در مراسم کلیسای میونگدونگ در پایتخت كرهجنوبي شرکت کرده بود، ميگوید: «ما همیشه باید برای مبارزه آماده باشیم». كرهجنوبي حتی نامی برای شیوههاي جدید دارد: «قرنطینه زندگی روزمره». مقامات اخیراً یک راهنمای ۶۸ صفحه ای را منتشر کردهاند که در مورد موقعیتهايي مانند رفتن به سینماها (خودداری از فریاد زدن) و شرکت در مراسم تدفین (تعظیم کردن به جای بغل کردن)، راهنماییهايي را ارائه ميدهد.
در حالی که برخی شهرهای آسیا، استرالیا و همچنین جاهای دیگر، شیوع بیماری کروناویروس جدید را تحت کنترل خود درآورده اند، اقداماتی نیز برای بازگشایی کلیساها، مدارس، رستوران ها، سالنهاي سینما و حتی سالنهاي ورزشی را آغاز کردهاند تا شهروندان خود را که هفتهها گرفتار انزوای سخت بودهاند، به وضعیت عادی بازگردانند. اما در حقیقت این شهروندان در حال بازگشت به دنیایی هستند که مجدداً برای عصر کروناویروس طراحی شده است. جایی که مسافتهاي اجتماعی، معیارهای بهداشتی و محدودیتهاي اعمال شده از سوی دولت، تقریباً به هر فعالیت تزریق ميشود. روشی از زندگی که احتمالاً تا یافتن واکسن یا راه درمان بیماری کروناویروس ادامه پیدا ميکند. در هنگ کنگ، میزها در رستورانها باید حداقل پنج پا از هم فاصله داشته باشند و به مشتریها کیسههايي داده ميشود تا ماسک صورت خود را هنگام صرف غذا، در آن قرار دهند. در چین دانشآموزان قبل از ورود به مدارس با بررسی دمای بدن روبرو ميشوند، در حالی که میزهای غذاخوری آنها نیز به دیوارههاي پلاستیکی جدا کننده مجهز شده اند. در كرهجنوبي بازیهاي بیس بال بدون تماشاگر برگزار ميشود و بازیکنان نیز نميتوانند در این زمین تف کنند.بسیاری از مردم این شهرها ميگویند چاره ای جز پذیرش این تغییرات ندارند چرا برای حفظ سلامتی جامعه باید تن به برخی محدودیتها داد. در باشگاه رقص Salsa Amigos در سئول، معلمان به دانش آموزان دستور ميدهند ماسک بپوشند و استراحتهاي مکرر انجام دهند تا عرق نکنند و همچنین باید سه فوت از همکلاسیهاي خود فاصله بگیرند. برخی از مربیان نیز به علت نگرانی از تماس بیش از حد هنرآموزان، از تمرینات دو نفره جلوگیری ميکنند. وو تائو هیک ۴۸ ساله، کارمند یک شرکت مخابراتی که این هفته در کلاسهاي سالسا و بوچاتا شرکت کرده بود، ميگوید: «من واقعاً آرزو ميکنم که ویروس زودتر از بین برود تا من بتوانم دوباره ورزش کنم».
آداب و رسوم جدید اجتماعی در شهرهایی همچون پکن، هنگکنگ، سئول، سیدنی و تایپه (پایتخت تایوان)، پیش نمایشی از آنچه ممکن است به زودی در سطح جهانی معمول شود، ارائه ميدهند. در حالیکه بخشهايي از اروپا و ایالات متحده برای رفع محدودیت ها، در حال انجام اقداماتی آزمایشی هستند، بسیاری از شهرهای آسیا و استرالیا عملاً دست به این اقدام زدهاند و در این مسیر قرار گرفته اند. کروناویروس یا ترس از گسترش آن، زودتر به چنین مکانهايي رسیده است و آنها قبلاً تلاشهاي چند ماهه ای را برای کاهش گسترش آن انجام داده اند. تعداد اندک موارد ابتلای جدید و گاه حتی نبود هیچ مورد جدیدی در این شهرها باعث شده است تا مقامات با اطمینان بیشتری فعالیتهاي عادی را از سر بگیرند، هرچند که احتیاط لازم نیز در نظر گرفته ميشود.اماکن محبوب گردشگری چین، بار دیگر اجازه ورود به بازدید کنندگان را داده اند، هرچند که هنوز محدودیتهايي در زمینه تعداد بازدید کنندگان اعمال ميشود. «شهر ممنوعه» در پکن، روزانه فقط به ۵۰۰۰ نفر اجازه بازدید ميدهد در حالی در شرایط پیش از کرونا، روزانه حدود ۸۰۰۰۰ هزار نفر از این مکان تاریخی بازدید ميکردند. در هنگ کنگ نیز تمام کتابخانههاي عمومی بازگشایی شدهاند اما مراجعه کنندگان تنها یک ساعت ميتوانند در این مکانها حضور داشته باشند. سالنهاي اصلاح و آرایش مو در سیدنی که پیش از این به علت گسترش کروناویروس جدید به طور کامل تعطیل شده بودند، تحت شرایط جدید ایمنی و با امکانات فراوان بهداشتی و ضدعفونی بازگشایی شده اند. در این سالنها حتی توزیع مجلهها و نشریات نیز ممنوع شده است.
در این شرایط جدید دولتها تلاش ميکنند تا در حین مبارزه با کروناویروس جدید، فضا و شرایط مناسب برای فعالیت اقتصادی و اجتماعی را نیز دوباره فراهم کنند. این مسئولان در حال آزمایش فضای اجتماعی جدید و دستورالعملهاي دوری اجتماعی مانند اجبار استفاده از ماسک در حمل و نقل عمومی و توصیه به عموم مردم برای جلوگیری از تعامل چهره به چهره در محل کار هستند. در خارج از رستورانها، مراکز تجاری و دیگر اماکن عمومی، کنترل تب بدن اجباری وجود دارد. برخی دولتها همچنین محدودیتهايي را در مورد تجمعات افراد اعمال ميکنند. در سیدنی، ساکنان فقط ميتوانند دو بازدید کننده را به طور هم زمان در خانههاي خود میزبانی کنند، در حالی که مقامات در هنگ کنگ، تجمع بیش از چهار نفر در یک مکان عمومی را ممنوع کرده اند. در تایوان نیز تجمع بیش از ۵۰۰ نفر در فضای باز، ممنوع شده است. در كرهجنوبي به واسطه شدت گرفتن اپیدمی به واسطه یک مراسم مذهبی، کلیساها مورد توجه خاص قرار گرفتهاند و این اماکن فقط ميتوانند تعداد مشخصی از افراد را در خود جای دهند و استفاده از امکانات بهداشتی همچون ماسک در این اماکن اجباری شده است.مدارس نیز یکی از بزرگترین چالشهاي دولتها هستند. کلاسهاي درس به واسطه تعاملات اجتماعی بالا، یکی از خطرناک ترین کانونهاي انتشار ویروس هستند. اما یک چالش مهم در این زمینه این است که تا زمانی که والدین نتوانند به صورت تمام وقت فرزندان خود را به مدرسه بفرستند، قادر نخواهند بود در سرکار خود حاضر شوند. این چالش به نوبه خود بازگشت به شرایط عادی و به عبارت بهتر بازگشایی مشاغل را با مشکل جدی مواجه ميکند. در سیندی مدارس به این شکل بازگشایی شدهاند که هر کلاس به چهار گروه تقسیم شده است و هر گروه یک روز در هفته را به مدرسه ميرود. این روند به مرور تغییر ميکند تا اینکه در نهایت تا ماه ژوئن، مدارس به طور کامل و با حضور تمام دانش آموزان به فعالیت بپردازند. در پکن دانش آموزانی که برای امتحانات کالج آماده ميشوند، به سر کلاسهاي خود بازگشتهاند و در شانگهای نیز دانش آموزان دبیرستان بر سر کلاسهاي خود حاضر شده اند. سئول نیز برنامه خود برای بازگشایی مدارس را به زودی آغاز خواهد کرد.