این اقدام در شرایطی انجام می‌شود که مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم‌ها علیه ایران رسما آغاز شده و روش‌های اقتصادی که از این پس برای تامین بودجه کشور اتخاذ می‌شود، حائز اهمیت بسزایی است.
به گزارش فرارو، یک اقتصاددان به فرارو گفت: «اگر دولت مخارج خود را کاهش ندهد به سرعت با کسری بودجه فزآینده‌ای مواجه می‌شود که به سادگی قابل کنترل نیست و اثر فزآینده‌ای بر رشد نقدینگی، افزایش تورم و کاهش قدرت خرید توده‌های مردم خواهد داشت. مجلس شورای اسلامی باید از خود شروع کند و چراغ اول را در کاهش هزینه‌های غیرضرور روشن کند. هم اکنون بودجه مجلس در قانون بودجه ۱۴۰۴ بیشترین رشد را بین دستگاه‌های اجرایی کشور ثبت کرده است. بیش از هزار میلیارد تومان بودجه جاری مجلس شورای اسلامی افزایش دارد. بودجه عمومی مجلس در سال ۱۴۰۱رقم ۱۵۰۰میلیارد تومان بوده است، در سال ۱۴۰۲ به ۲ هزار و دویست‌وبیست‌وچهار میلیارد تومان رسید و در سال ۱۴۰۳ به ۴ هزار و ششصد و شصت و پنج میلیارد تومان رسید. اکنون این رقم در بودجه سال جاری به ۷هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان رسیده است. این فقط بودجه جاری امسال است. یعنی بودجه هزار و ۵۰۰ میلیارد تومانی ۱۴۰۱ شده ۷ هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان. تاکید می‌کنم این عدد بودجه عمرانی نیست، بلکه بودجه جاری است. مجلس لطف کند توضیح دهد در شرایطی که تعداد نمایندگان ثابت است و قرار بوده حقوق‌ها هم ۲۰ درصد افزایش پیدا کند، چه اتفاقی رخ داده که این حجم افزایش بودجه ثبت شده است؟ اگر مجلس می‌خواهد به دولت و به ملت کمک کند اول بودجه خود را کاهش دهد. مجلس اولین نهادی در کشور است که با سازمان برنامه موافقتنامه تبادل نمی‌کند و این در حالیست که همه دستگاه‌ها، اعم از قوه‌قضائیه و قوه مجریه با سازمان برنامه یک توافقنامه دارند که اسم آن موافقتنامه است، رد و بدل می‌کنند. در این توافقنامه باید مشخص شود، پول مذکور قرار است صرف چه اموری شود؟ حتی قوه‌قضائیه که خارج از قوه مجریه است این توافقنامه را امضا می‌کند. پس مجلس از خود شروع کند.اگر دولت این قدرت را ندارد که بودجه برخی نهادها را حذف کند، حداقل کاری که می‌تواند انجام دهد این است که افزایش بودجه برخی نهادها و سازمان‌ها را حذف کند. در یک اقتصاد بسته یا در شرایطی که منابع درآمدی کشور بسته شده است، اعتقاد دارم که باید سعی کنیم منابع درآمدی را از طریق کاهش هزینه های غیرضروری کاهش دهیم. دیپلماسی نیز مهم است. من هنوز معتقدم دیپلماسی پویا، داینامیک و کارشناسی شده، می‌تواند نقش مهمی در بهبود شرایط موجود داشته باشد. ما باید در بلندمدت به جامعه جهانی برگردیم و من همچنان حتی در همین شرایط موجود نیز به سیاست های اقتصادی مبتنی بر دیپلماسی فعال اعتقاد دارم.»
مهدی پازوکی افزود: «از زمان دولت احمدی‌نژاد، مد شد که خدمات رفاهی به کارمندان ارائه شود، در حالی که باید حقوق کارمندان را بازسازی و مدیریت کرد. برخی کارمندان دولتی علاقه‌ای به بازنشستگی ندارند. اگر از آنان بپرسید که چرا؟ می‌گویند چون با بازنشستگی، حقوقی کمتر از نصف می‌گیرند. این نوع موضوعات است که باید سازماندهی شود. رفاهیات کارمندان که از ۵۰۰ تومان شروع شده بود در برخی ادارات به ۱۰ میلیون تومان رسیده، آن هم بدون آن که فرد اصلا کار کند. دولت باید هر چه سریعتر در مخارج غیرضروری خود بازنگری کند. با توجه به فعال شدن مکانیسم ماشه، انجام این کارها اصلا اجتناب‌ناپذیر است. تصمیمات غیرکارشناسی و غیرشفاف، اقتصاد کشور را به شدت آسیب‌پذیر کرده است.
وی در خصوص بودجه‌ای که صرف امور غیرضروری می‌شود، تاکید کرد: «چرا باید در ردیف‌های متفرقه بودجه ۱۴۰۴، آقایان نماینده، بودجه ای را برای بازسازی و نگهداری زمین گلف ورزشگاه انقلاب اختصاص دهند؟ آن هم بودجه ای ۸۰۰میلیارد ریالی؟ در شرایطی که در سیستان و بلوچستان کودکان ایرانی مدرسه ندارند، یک تخته سیاه ندارند و در بدترین شرایط تحصیل می‌کنند، کدام عقل اقتصادی تصمیم گرفته برای زمین گلف از جیب دولت، بودجه ای ۸۰۰ میلیارد ریالی بزند؟ اولویت زمین گلف ورزشگاه انقلاب است یا تحصیل دانش‌آموزان؟ اتفاقا مجموعه انقلاب از پردرآمدترین مجموعه‌های ورزشی کشور است. این موضوعی که می‌گویم در صفحه ۳۴۷ قانون بودجه ۱۴۰۴ ذکر شده است، همچنین برای ترمیم بودجه کارکنان وزارت کشور ۱۷ هزار میلیارد ریال تامین شده است. اگر قرار باشد حقوق آن‌ها ترمیم شود باید در بودجه جاری خود وزارت کشور تعیین شود. وزارتخانه‌های دیگر نباید ترمیم حقوق انجام دهند؟ آن‌ها باید چه کنند؟ آیا همه وزارتخانه‌ها باید آویزان بودجه عمومی کشور باشند؟ همچنین اندیشکده اقتصاد مقاومتی، ۳۰۰ میلیارد ریال بودجه دارد. از این اندیشکده تا کنون چه ایده‌های طلایی برای ترمیم شرایط اقتصادی مردم درآمده است؟ این اندیشکده چه سود ویژه‌ای برای کشور داشته که باید چنین بودجه‌ای بگیرد؟ واقعا از خواندن و دیدن این اعداد متاسف و دلگیر می‌شوم. در شرایطی که کشور ما نیاز به صرفه جویی بودجه و تعیین اولویت‌ها دارد این نوع بودجه‌بندی چه مفهومی دارد؟»