کیهان نوشته است: «خدا دولت دکتر رئیسی را به داد مردم رساند که به فضل خدا و تدبیر دولتمردانش تولید قدرت و ثروت کند.» این نوع ادبیات در دفاع از دولت برای ما بسیار آشناست. در زمان محمود احمدی‌نژاد که الان از مغضوبین جناح راست است، همین حرف‌ها را می‌شنیدیم که معروف‌ترین آن مربوط به مرحوم آیت‌ا...مصباح یزدی است. تقریبا یک ماه بعد از انتخابات سال ۸۸، آیت‌ا...مصباح یزدی که آن زمان از حامیان سرسخت محمود احمدی نژاد بود در مورد جایگاه رییس جمهور گفت:«وقتی رییس جمهوری از جانب رهبری نصب و تایید می‌شود به عامل او تبدیل شده و از این پرتو نور بر او نیز تابیده می‌شود. وقتی ریاست جمهوری حکم ولی فقیه را دریافت کرد اطاعت از او نیز چون اطاعت از خداست.» معمولا اصول‌گراها برای دفاع از کسانی که دوست‌شان دارند از چنین تعابیری استفاده می‌کنند و دوست دارند به تن دولت یا مجلس محبوب‌شان لباس قدسی بپوشانند و آنها را نماینده خدا و یا ائمه اطهار بدانند.
این جناح اما گاهی فراموش می‌کند به تبعات حرف‌هایی که میزند فکر کند. ان‌شاا... که دولت سید ابراهیم رئیسی با جراحی، عمل قلب باز، برجام و هر لطایف‌الحیلی که بلد است، مشکل اقتصادی مردم را حل کند و ایرانی‌ها به زودی طعم آرامش و ثبات اقتصادی را بچشند اما اگر خدایی نکرده این دولت موفق نبود، این عدم موفقیت را باید به نام دولت زد یا خدا؟ دولت حسن روحانی، محمود احمدی نژاد و یا سید محمد خاتمی‌را چه کسی به مردم داد و چه هدفی داشت؟ یعنی آنها که موفق نبودند فرستاده شیطان بودند؟ چرا با اعتقادات مردم بازی و برای بالا بردن دولت محبوب‌تان از خدا و امامان خرج می‌کنید؟ با این حرف‌ها هیچ ارزشی به دولت سیزدهم اضافه نمی‌شود و مردم، رئیسی و کابینه او را به واسطه عملکرد او قضاوت می‌کنند. بسیاری از مردم دوست دارند رئیسی موفق شود و شرایط کشور از این وضعیت درام به یک موقعیت با ثبات برسد و رئیس جمهور و تیم او بدون توجه به تملق‌های کیهانی، باید به این فکر کنند که با سامان شدن کشور، عزیز مردم خواهند شد و گرنه بیم آن می‌رود نام نیکی از آنها ثبت نشود.