منصوری، از چهره‌های شناخته شده طیف اصلاح‌طلب است و پیشتر معاون دبیرکل جبهه مشارکت ایران اسلامی بود.او از جمله فعالان سیاسی بود که در پی انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۸ مدتی بازداشت شد. در همین حال دبیرکل جدید حزب اتحاد ملت در هفتمین کنگره سراسری این حزب گفت: ایران عزیز ما در موقعیت خطیر و پیچیده‌ای قرار دارد؛ رنج معیشت مردم، تحریم‌ها و تهدیدهای منطقه‌ای و جهانی، بحران‌های جدی محیط‌زیستی و از همه مهمتر، کاهش سرمایه اجتماعی تضعیف مشارکت ملی در مواجهه آنها. آذر منصوری افزود: ایران عزیز ما در موقعیت خطیر و پیچیده‌ای قرار دارد؛ رنج معیشت مردم، تحریم هاو تهدیدهای منطقه‌ای و جهانی، بحران‌های جدی محیط‌زیستی و از همه مهمتر، کاهش سرمایه اجتماعی تضعیف مشارکت ملی در مواجهه آنها.با انقلاب ۵۷ و آرمان‌های ملت و رویکردهای معمار فقید آن، ایران در افق جدیدی از استقلال و آزادی و جمهوریت قرار گرفت. بنا بود در فردای پس از این انقلاب میزان و مبنای سیاستگذاری ها و حکمرانی در کشور رای و خواست مردم باشد و الگویی تمام عیار از حکمرانی آرمانی، پس از استبداد پهلوی به مردم ایران و جهان ارائه کند.اما متاسفانه هرچه از زمان انقلاب فاصله گرفته ایم از این اهداف و آرمان‌ها هم فاصله گرفتیم به نحوی که وضعیت امروز کمتر شباهتی با آنچه وعده داده شده بود و آنچه مردم و انقلاب در صدد تحقق بودند، دارد. وی گفت:کم رنگ شدن نقش جمهوریت نظام و مشارکت مؤثر مردم و رقابت معنادار جریانهای سیاسی و در یک کلمه تضعیف فرآیند دمکراتیزاسیون، آزادی خواهی، عدالت طلبی پیشرفت‌جویی، به بحران های موجود پیش رو، بحران کارآمدی را هم افزوده است. رسیدن به حکمروایی اقلیت سالاری در مجلس و دولت، عبور از بحران‌های کشور را سخت کرده است.اینک به روشنی می‌توان دید که نه دین مردم آباد شد و نه دنیای آنها. من در ششمین کنگره حزب اتحاد به نیابت از دبیر کل محترم و اعضای حزب نگرانی‌هایی را مطرح و در ادامه پیشنهادهایی در پاسخ به چه باید کردها مطرح ارائه نمودم. اکنون نه تنها همه آن نگرانی ها به قوت خود باقی است، بلکه بر شدت و حدت آن نیز افزوده شده است. این فعال سیاسی خاطر نشان كرد:نگرانی از ویژه گزینی ها و تداوم نظارت استصوابی و تنگ شدن دایره انتخاب مردم که اوج آن را در انتخابات ۱۴۰۰ نظاره گر بودیم و همچنان نیز با تداوم این روند حذفی نگران تثبیت این باوریم که: «آنجا که آزادی انتخاب وجود ندارد، اگر رای دادن چیزی را تغییر می‌داد اجازه نمی‌دادند کسی رای بدهد.» نگرانی از افول عدالت و رشد روز افزون شکاف‌های اقتصادی، بالا رفتن خط فقر و کوچک شدن روزانه سفره‌های مردم و دور شدن از عدالتی که آرمان انقلاب ۵۷بود.نگران رشد فزاینده شکاف‌های اجتماعی، نگرانی از رشد یأس و بی افقی به ویژه در میان نخبگان و نسل جوان و تحصیل کرده که بیش از پیش بر نگرانی‌های آینده پیش روی آنها می‌افزاید و ناگفته پیداست که تداوم این روند چه مخاطرات و آسیب‌هایی را برای کشور به دنبال خواهد داشت. نگرانی از تحمیل هزینه‌های سنگین افراط‌گرایی و ماجراجویی بر سیاست خارجی؛ نگرانی از انباشت نارضایتی‌های مردم؛در همین یک سال گذشته اعتراضات خوزستان و در روزهای اخیر اعتراضات کشاورزان اصفهان نشان داد؛اقلیم و محیط‌زیست ایران در موقعیت خطیری به سر می‌برد، فرو نشست‌ها بزرگترین گواه ناکارآمدی، سوء مدیریت آب و عدم توجه به ضرورت‌های توسعه پایدار و بی توجهی به نظرات کارشناسان و دلسوزان این سرزمین، ما را در چه موقعیتی قرار داده است.