سارا همان ابتدا در واکنش به این خبر نوشت: ‌خب پس طرح جوانی جمعیت منتفی شد. دارید زندگی مجردی رو رواج می‌دین. برنامه‌ای برای تسهیلات ازدواج هم ندارید. آخه  تو کانکس ۲۵ تا ۳۰ متری می‌شه تشکیل خانواده داد؟ اونم متری ۲۵ میلیون! این همه زمین خدا رو چه می‌کنید؟ یاسر هم نوشت: نمی‌دانم موضوع تا چه اندازه صحت دارد اما حتی انتشار خبرش هم بسیار تاسف برانگیز است. ارزش و کرامت یک ایرانی که در تاریخش توصیه به زندگی در منزلی فراخ شده، در معرض تحقیر شدن است. این چنین خانه‌ای سلامت جسمی‌و روحی فرد و خانواده را نیز نابود می‌کند. علی هم گفت: پس نهضتِ فرزندآوری چه می‌شود؟ بچه‌ها را بیرونِ خانه پارک می‌کنند؟ نفیسه این طور تفسیر کرد: خانه ۲۵ متری، بخشی از نگاه کلان‌تر به شهر است که ساکنان، بخش عمده خدمات از جمله غذا، تفریح، ارتباطات و...را از فضایِ عمومیِ تأمین می‌کنند و ساعت‌ کمی‌خانه هستند. در شهرهای ما که فضای عمومی‌تقریبا وجود ندارد چه برسد که متنوع و با کیفیت باشد، این کار یعنی سلول ساختن برای ساکنان. شاکوت هم نظر جالبی داشت: من هر چی حساب می‌کنم تخت‌خواب رو نمی‌شه برد تو اتاق خواب. مجید اما شاکی شد: حالا شما بخندین؛ ولی از عهده همین هم بر نمیان قول می‌دم. محمد هم نوشت: احتمالاً با قیمتی بیش از یک میلیارد دست مردم برسد. تهش هم چند تا بازاری می‌خرند. آدم معمولی هم برای ۵۰ میلیون وام باید دو سه سال نوبت بایستد. آریا به نکته جالبی اشاره کرد: برای تبلیغ اسنپ فود هم خوبه که آشپزخانه نداره. شصت و یک هم نوشت: ‌با اینا می‌شه آماده‌سازی برای مرگ و عذاب قبر رو به صورت فشرده تمرین کرد، حالا همین هم می‌گن فقط به شرط تاهل می‌دن. هژیر اما نوشت: همین رو بدون دیوار وسط و اتاق پارتیشن بندی با سقف ۳ متر و بیست بدن به من راضی ام. به خدا عشق می‌کنم تو همچین خونه‌ای زندگی ‌کنم. مهدی هم این طور ادامه داد: من خونه‌ی خودمون رو ترجیح می‌دم، البته اگه آروم باشه. هفائستوس گفت: حداقل عکس نمی‌ذاشتید شاید ما به چیزی جز کانکس فکر می‌کردیم. میم جیم هم نظر قابل تاملی داشت: شما ببینید همین ‌جا هم می‌خوان جیب مردم بیچاره رو بزنن! متری ۲۵ میلیون!؟ بیشتر از ۲ برابر. شما همین الان که این توییت رو می‌خونید با چند تا شرکت که کارشون ساخت کانکس‌های لوکسه تماس بگیرید ببینید قیمت چقدره. ساخت کلبه سوئیسی لوکس با چوب زیر متری ۲۰ میلیون در می‌یاد چه برسه به این کانکس‌ها! نیکی هم نوشت: سال‌ها با تعریف ریزدانگی به عنوان بافت فرسوده، محلات مرکزی و جنوب شهر را تخریب و به جای خانه‌های کوچک حیاط‌ دار خانوادگی، ساختمان‌های زشت بدقواره را با نام تجمیع به خورد شهر دادند. الان این به اصطلاح خانه‌ها‌ فارغ از ابعاد زمین، اشرافیت، جمعیت ‌پذیری و...چه بافتی تولید خواهند کرد. و رالف نوشت: ‌قسمت تلخش اینجاست که همین مسکن ۲۵ متری که مسخره می‌کنیم آرزوی خیلی‌هاست. سحر هم در انتها گفت: فردا می‌رن گزارش می‌گیرن یه خانواده با ۵ تا بچه توش دارن با خوشبختی زندگی می‌کنند.
به هر حال گفتنی است ساخت خانه‌های ۲۵متری در تهران، موضوعی است که در سال‌های مختلف به ‌عنوان راه فرار از مشکل مسکن اهالی تهران از سوی مدیران وزارت راه و شهرسازی و مدیران شهری دوره قبل بیان شده بود. عبدالرضا گلپایگانی، معاون پیشین شهرسازی و معماری شهردار تهران، این ایده را دنبال می‌کرد و تلاش داشت تا ساخت مسکن ۲۵متری را تحت عنوان خانه‌های کوچک ‌مقیاس پیگیری کند. او در سال ‌۹۸ این طرح را مناسب برای دانشجویان، زوج‌های جوان و افراد شاغل در بازار- که به تنهایی زندگی می‌کنند- معرفی کرده بود. بر اساس این طرح قرار بود در هر ساختمان در حال ساخت ۲۰ درصد تراکم به واحدهای کوچک اندازه اختصاص پیدا کند، اما مخالفت وزیر راه و شهرسازی وقت، مانع اجرای طرح شد.  محمد اسلامی‌در مخالفت با ساخت خانه‌های ۲۵ متری گفته بود: «در وزارت راه و شهرسازی چنین طرحی وجود ندارد و طبق الگوی جامع مسکن، کمترین متراژ مسکن ۷۵ متر است و اصلا چنین متراژهایی مورد تأیید نیست.» معاون مسکن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی نیز در همان سال، آب پاکی را روی دست طراحان خانه ۲۵متری ریخت: «موافقت دولت با ساخت خانه‌های ۲۵ تا ۳۰ متری، پیشنهادی بود که توسط شهرداری تهران ارائه شده بود و این پیشنهاد هنوز رسماً به وزارت راه و شهرسازی ارائه نشده است.»