مصاحبه اخیر آقای رئیسی بهتر شدن اوضاع بحرانی را بیشتر در ابهام قرار داد، پیش از این اگر امیدی بود تا شاید از مشاوران سطحی و قشری که از شناخت وضعیت سیاسی و اقتصادی جامعه عاجزند و در تخیلات مدیریت و تغییر دادن جهان! بسر میبرند؛ فاصله بگیرد اما ظاهرا به همان منوال و با ضعف تئوریک و نقصان دیدگاه علمیدر مورد اقتصاد و مناسبات ملی و جهانی طی طریق میکند.
آقای رئیسی برنامه خاصی ندارد و همین که اشاره میکند هفت ماه از رهبری اجازه گرفته است تا برنامه اصلاح اقتصادی را عقب بیندازد مشخص است که اصلاحات اقتصادی را به فرمان از بالا پیوند میدهد و باید دانست که در علم سیاست و علم اقتصاد، زمان و فرصتها نقش حیاتی دارند چنان که در برخی موارد اشتباه کردند و بعضی از امور مانند مذاکرات هسته ای با دشواری روبرو شدند و در حال حاضر قطعنامه ای هم علیه ایران صادر شده است که بر وخامت و بحرانی تر شدن اوضاع افزوده است که میشد هیچ کدام از این موارد پیش نیاید که امروز حتی به منافع ملی روسیه هم توجهات ویژه شود و اعتبار و آبروی ملی را نیز خدشه دار کنند. در این میان پاسخهای آقای رئیسی و تحلیل غیر واقع بینانه از اقتصاد و جامعه و پریشانگویی و خود فریبی در میان طایفه دولت برکشیده تا جایی است که هر مشکلی را به دولت قبل و مجلس ربط میدهد و آمار و ارقام اعلامیکمافیالسابق اغراق آمیز و خطا و دور از واقعیت است. به عبارتی دیگر، تا وقتی که تسلط علمیبر امور نباشد امیدی نیست که امور به سامان شود. با همه اینها ایشان، در مقام ریاست جمهوری باید بدانند که تحولات داخلی و خارجی به سرعت و در بیشتر موارد به ضرر ایران است، پس از امکان آینده روشن سخن گفتن با دولتمردانی این چنین و مجلسی چنان، به خواب و خیال میماند.
در این اوضاع و احوال پریشان و عدم احاطه بر امور و با دریافتی که کشورهای منطقه و دیگر ملل از دولت ایران دارند، بی شک سهم خواهیهای فراوان خواهند داشت و قدرت موشکی به تنهایی نمیتواند ضامن اقتصاد پویا و پایدار باشد.
پس آقای رئیسی میبایست بر اساس واقعیتها و موجودی خود تصمیم درست را بگیرد، همه امید را به امضای برجام و رفع تحریمها موکول کردهاند، گرچه بروز نمیدهند اما در نهان اذعان به آن دارند و منتظر گشایش در آن هستند و حتما روسیه هم به گفته خودشان سهم و نفع خود را میخواهد و اسرائیل و آمریکا و کشورهای منطقه هم نظر خاص دارند. در چنین شرایطی آقای رئیسی و تیم نااقتصادی اش! و نامشاوران! لااقل سکوت کنند بهتر است تا ارائه نظراتی که بر التهاب میافزاید و چیزی بگویند که نتوانند عمل کنند...آقای رئیسی نگر تا حلقه اقبال ناممکن نجنبانی!