وزیر بهداشت معتقد است: همه رسانهها بدون استثناء بیمار هستند. پیشتر از آقای وزیر نیز همواره در دورههای مختلف، مسئولان کشور نسبت به رسانهها چنین الطاف بی کرانی را داشتهاند اما با یک تفاوت که در نوع بیانشان طوری کلمهها را انتخاب میکردند که راه فراری وجود داشته باشد. مثلا همین جمله قاضی زاده هاشمی را به این شکل میگفتند که «بعضی» رسانهها بیمار هستند یا «اکثر» رسانهها این چنین هستند. اما آقای وزیر دولت اعتدال همه را جمع بسته است و معتقد است کلیه رسانهها بدون استثناء بیمار هستند.
بیاییم برای آن که وزیر محترم مطلبی را که گفتهاند بهتر فهم کنند با یک مثال در حوزه تخصصی ایشان بحث را به پیش ببریم؛ فرض کنیم بیماری که چشمانش دیگر توان دیدن ندارد به آقای وزیر که متخصص حاذقی در حوزه چشم پزشکی هستند مراجعه میکند و آقای وزیر پس از معاینه فرد مورد نظر به او اعلام میکند که چشم شما دیگر توانایی دیدن را از دست داده است و از ما هم کاری بر نمیآید. حال در این مثال فرضی اگر بیمار مورد نظر به جای پذیرش تشخیص پزشک و یا مراجعه به پزشکی دیگر برای اطمینان از نتیجه اعلام شده درباره چشمهایش از آنچه آقای وزیر گفته است عصبانی میشد و میگفت شما و تمام دکترها مریض هستید عکس العمل آقای قاضی زاده هاشمی چه بود؟ احتمالا با لبخند و نگاهی متعجب بیمار را به بیرون از اتاق هدایت میکرد.
واقعیت آن است که واکنش رسانهها نیز به آنچه وزیر بهداشت گفته چنین واکنشی خواهد بود و با لبخند و نگاهی از روی تعجب وزیر را به بیرون از اتاق رسانهها راهنمایی میکنیم تا شاید با کمی تفکر بیشتر بر کلامش از سخن اهانتآمیزی که گفته است عذرخواهی کند. رسانهها مانند همان چشم پزشکی که در مثال بالا شرح آن آمد تنها در حال انعکاس بیماریهای فراوان موجود در جامعه هستند.
آنان هنگامی که بی تفاوتی مسئولان نسبت به بحرانهای موجود در کشور را میبینند دلسوزانه به نقد مسئولان میپردازند تا شاید تیغ تیز نقدها اندکی مسئولان را به جابجایی بر کرسیهای قدرتی که بر آن تکیه زدهاند وادار سازد. به واقع مشخص نیست که چرا وزیر بهداشت و دیگر مسئولان تصورشان از رسانه مزاحمانی است که در حال سنگاندازی در راه پیشرفت کشورهستند در حالی که در واقعیت آنچه رسانهها در حال انجام آنند در اغلب موارد بر خلاف این تصور است.
و مطلب آخر؛ فشارهای وارد آمده بر وزیر بهداشت در موضوع طرح تحول سلامت که در یکی دو سال اخیر و با توجه به برخی ناملایمت در درون دولت رو به افزایش بوده است کاملا قابل درک است اما انتظار میرود به جای آن که با ادبیات غیرمودبانه به رسانهها حمله ور شوند با پذیرش مشورت دلسوزان و اندکی توجه به آن چه در نقد این طرح در رسانهها به رشته تحریر در آمده است به اصلاح وضعیتی بپردازند که سبب به وجود آمدن خطاهایی در مسیر اجرای این طرح مهم در حوزه بهداشت و درمان شده است.