تقی آزاد ارمکی در پاسخ به این پرسش كه برخی معتقدند پشت صحنه اخراج گسترده اساتید، جبهه پایداری حضور دارد. نظر شما چیست؟،افزود:فرقی نمی‌کند؛ مجموعه نیروهایی که در جناح راست هستند اعتقادی به دانشگاه، علم و نقد ندارند. آنها فقط تبعیت می‌کنند و معتقدند که در نظام ولایی باید همه کسانی که منتقد هستند را به عنوان افراد غیرخودی حذف کنیم. در جامعه نمی‌توانند این کار را کنند چون مانند مسئله حجاب شکست می‌خوردند ولی در دانشگاه که یک سازمان رسمی در اختیار دولت است، می‌توانند دست به قلع و قمع بزنند.
وی در پاسخ به این پرسش كه برخی از اساتیدی که اکنون نام‌شان در میان تعلیقی‌ها و اخراجی‌هاست، جزو افرادی هستند که جایگزین اساتید اخراج شده در سال ۸۸ شدند، مانند محسن برهانی، حال چگونه همین اساتید منتقد حکومت شدند؟،می‌گوید:این مورد فردی است ولی کلی که نگاه کنیم، اینطور نیست. این افراد وقتی وارد دولت می‌شوند قدرت را به دست می‌گیرند و نه تنها حذف نمی‌شوند بلکه می‌مانند و بدنه را تقویت می‌کنند. مثلا افرادی که با آقای رئیسی وارد دولت شدند سالیان سال از منافع، منابع و موقعیت‌ها استفاده می‌کنند و پس از آن هم با هم‌تیمی‌هایشان در قدرت جمع می‌شوند و برای حذف رقیب تلاش می‌کنند. موارد نادری وجود دارد ولی کل جریانی که با رانت استاد، سیاستمدار، هنرمند و غیره می‌شوند همه مراکز را تصاحب می‌کنند. چنین نبوده است که از بین رئیسیون و قالیبافیون خودشان علیه خودشان شورش کنند، خیر! همه یکدیگر را پیدا می‌کنند.
این استاد دانشگاه درباره تبعات خالص‌سازی دانشگاه‌ها اظهارکرد: هیچ مسئله‌ای حل نمی‌شود. کسی می‌تواند مشکلات کشور را حل کند که یک نخبه باشد، باید وقت بگذارد و فکر کند، چرا در کشور این همه مسائل باقی مانده؟ چون ... دانشکده‌های علوم اجتماعی ایران را اگر نگاه کنید روسا و رئیس گروه‌هایش ضعیف‌ترین استادان علوم اجتماعی ایران هستند. وقتی استادان خوب را کنار بگذارند، معلوم است که چیزی حل نمی‌شود.علم تعطیل است، فاتحه علم در ایران را بخوانید. دانشگاه مضمحل شده و دیگر جان ندارد که تکان بخورد. دانشگاه باید دانشمند داشته باشد نه کارمند. دانشمند فردی است منتقد و نوآور که راه‌حل جدید کشف می‌کند ولی این سیستم گوشی برای شنیدن حرف‌های جدید و متفاوت از خودش را ندارد.
همچنین یك فعال سیاسی و نماینده ادوار مجلس با اشاره به انتشار اخبار منتشر شده درخصوص اخراج برخی اساتید از تعدادی از دانشگاه‌ها، تصریح کرد: در حالی که در آستانه سال جدید تحصیلی قرارگرفته‌ایم خبرهایی درباره اخراج برخی از اساتید منتشر می‌شود. با اینکه هنوز آمار و اطلاعات دقیقی در این باره در دست نیست؛ اما این خبرها به حدی گسترش پیدا کرده که متاسفانه به یکی از مهم‌ترین مسائل آغاز سال تحصیلی جدید در مهرماه تبدیل شده است. حشمت‌الله فلاحت‌پیشه ادامه داد: آقای رئیسی اعلام کرده است که خود، به این مسئله ورود خواهند کرد؛ بنابراین درخواست من از آقای رئیس‌جمهور این است که اگر چنین تصمیمی دارند، این ورود به گونه‌ای باشد که نتیجه مثبت ورود عالی‌ترین مقام اجرایی کشور به این مساله، پیش از آغاز به کار دانشگاه‌ها مشخص شود و قبل از آغاز مهرماه نوعی آرامش را در فضای دانشگاه و کلاس‌های درس ایجاد کند؛ قطعاً این به سود کشور است.این استاد دانشگاه علامه طباطبایی، در عین حال تاکید کرد: امیدوارم آقای رئیس‌جمهور بدون پیش زمینه‌های ذهنی منفی نسبت به این مسأله ورود کند و با این دید به این مسأله بنگرد که دانشگاه‌ها قطعاً محل نقد و بررسی است. اگر انتقاد را از دانشگاه بگیرند، روح مرده‌ای بر فضای علم، تحصیل و پژوهش در کشور ما حاکم می‌شود، بنابراین امیدوارم ایشان با ذهنیتی مثبت این مسئله را بررسی کند. در طول ناآرامی‌های سال گذشته، شخصا شاهد پایمردی شماری از اساتیدی بودم که سعی می‌کردند ناآرامی‌ها را تبدیل به فضای نقد کنند. تلاش آنها این بود که به جای اختلاف و چالش، فضای انتقاد ایجاد شود. آنها با جمع کردن دانشجوهای معترض، فضا را به سمت بیان نقدها می‌بردند تا مانع تنش بیشتر شوند. جالب این است که شماری از این اساتید در گذشته با برخوردهای افراطی هم مواجه شده بودند و تجربیات منفی برخوردهای افراطی اعم از تعلیق درباره وظایف آموزشی را هم تجربه کرده بودند، با این حال حقیقتا شاهد پایمردی آنها بودم. هرچند آنها، خودشان انتقادهای جدی داشتند، اما تلاششان این بود که فضای شورش و چالش تبدیل به فضای نقد شود. جمهوری اسلامی باید قدر چنین اساتیدی را بداند و به جای برخورد قهری با این اساتید، فضا را فراهم کند تا فضا و امکان گفت‌وگوی جدی و حتی انتقادی در جامع شکل گیرد. بی‌شک رشد و پیشرفت جامع، حاصل نقد مداوم انسان‌های منتقد است؛ آنها که نارضایتی خود را از طریق انتقاد سازنده بیان می‌کنند و دانشگاه‌ها هم محل شکل‌گیری چنین گفت‌وگوهایی است.رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم، با بیان اینکه اقداماتی همچون بیکار کردن اساتید به معنای کشتن روح پیشرفت و حتی از بین بردن امنیت زندگی این افراد است، اظهارداشت: اساتید دانشگاه کسانی هستند که عمر خود را صرف مطالعه، تحقیق و پژوهش کرده‌اند و از همین محل هم زندگی خود را می‌گذرانند. وقتی به یکباره برخورد قهری با آنها صورت می‌گیرد، از خود این افراد که بیشترین آسیب را می‌بینند تا خانواده‌های آنها دچار مشکل می‌شوند.