در حال حاضر پایانی برای این جنگ متصور نیست و این خطر وجود دارد که آمریکا نیز وارد آن شود که در این صورت این درگیری منطقهای به یک جنگ بینالمللی با حضور نیرومندترین ارتش جهان تبدیل خواهد شد. در این میان، روسیه فعلا تنها به اقدامات دیپلماتیک بسنده کرده و عجلهای برای ارائه کمک نظامی به متحد و همسایه خود در آن سوی دریای خزر ندارد. چرا؟کارشناسان میگویند اولا چون نمیخواهد، و ثانیا چون نمیتواند.روسیه فقط یک بار در سوریه به طور مستقیم وارد درگیریهای خاورمیانه شد. در سایر موارد همواره بر دیپلماسی و بیطرفی تکیه کرده و به احتمال زیاد این بار نیز همین رویکرد را در پیش خواهد گرفت. کرملین همواره مدعی نقش میانجی بوده و تاکید کرده که روسیه تنها قدرتی است که همه نیروهای متخاصم در منطقه حاضرند با آن گفتوگو کنند.اما اعتبار روسیه به عنوان یک شریک قابلاعتماد، اکنون زیر سئوال رفته است.فابریس بالانش، کارشناس خاورمیانه از موسسه واشنگتن، گفت: «شش ماه پیش روسیه به کمک رژیم تضعیفشده بشار اسد در سوریه نرفت. بههمان ترتیب اکنون نیز دلیلی برای کمک به ایران نمیبیند.»او میگوید: «علاوه بر این روسیه خواهان ظهور یک قدرت هستهای جدید نیست.»
در حال حاضر نقش ناظر برای پوتین بسیار مناسب است. جنگ موجب افزایش بهای نفت شده که کالای اصلی صادراتی روسیه به شمار میرود. علاوه بر این به گفتهٔ هانا نوته، کارشناس مرکز مطالعات عدم اشاعهٔ جیمز مارتین، درگیری در منطقهای بحرانی با راکتورهای هستهای، توجه جامعه جهانی و رسانهها را از تجاوز روسیه به اوکراین منحرف میکند.او گفت: «پوتین میخواهد خود را به آمریکاییها به عنوان میانجی و طرف گفتوگو در مسائل جهانی معرفی کند و درباره هر چیزی جز اوکراین صحبت کند.»دونالد ترامپ اما تاکنون پیشنهادهای پوتین را رد کرده است.ترامپ گفت: «او پیشنهاد داد که میانجیگری کند. من به او گفتم «لطفی بکن و اول مشکلات خودت را حل کن. اول تکلیف روسیه را روشن کن، بعد شاید بتوانی نگران این موضوع باشی»همزمان روسیه چیزهای زیادی برای از دست دادن دارد: از دست دادن ایران برای مسکو شکستی بزرگ در منطقه خواهد بود و موقعیتش در خاورمیانه را بیش از پیش تضعیف خواهد کرد.اما تا زمانی که جنگ ادامه دارد، هنوز فضایی برای مانور باقی است: اگر پیشنهاد میانجیگری کرملین پذیرفته شود، پوتین خواهد توانست خود را به عنوان یک صلحطلب معرفی کند، حتی در حالی که درگیر جنگ در اوکراین است.آنا بورشفسکایا، پژوهشگر ارشد موسسه سیاست خاور نزدیک واشنگتن، میگوید: «اگر به روسیه نقش میانجی داده شود، نهتنها موقعیتش را به عنوان یک قدرت جهانی که در حل منازعات نقش دارد تقویت میکند، بلکه باعث میشود توجهها از جنگ اوکراین منحرف شود.»اما هنوز نه اسرائیل و نه ایران هیچگونه سخنی از صلح به میان نیاوردهاند و برای هر دو طرف دور جدید رویارویی به منزله نبردی برای بقاست. این که سناریوی میانجیگری پوتین چقدر واقعبینانه است، در حالی که کشورهای اروپایی به صراحت اعلام کردهاند که نمیخواهند رئیسجمهور یک کشور متجاوز را به میز مذاکره دعوت کنند، هنوز جای بررسی دارد.هانا نوته نیز تایید میکند که روسیه تقریبا هیچ ابزار موثری برای تاثیرگذاری بر روند جنگ ندارد. مسکو همچنان با صدای بلند خواهان گفتوگو و حلوفصل دیپلماتیک تنشها خواهد شد، اما پایان این درگیری به تصمیمهای روسیه وابسته نخواهد بود.این کارشناس میگوید: «در واقع روسیه، در اینکه رویارویی میان ایران و اسرائیل چه زمانی، چگونه و تحت چه شرایطی پایان یابد، عامل تعیینکنندهای نخواهد بود.»اکنون همه برگهای برنده دست دونالد ترامپ است. در حالی که روسیه پیشنهاد میانجیگری میدهد، اسرائیل از رئیسجمهور آمریکا میخواهد که مستقیما به مقابله با ایران کمک کند.
مسکو امیدوار است که با این کار جایگاه آسیبدیدهاش در عرصه خاورمیانه را بازسازی کند» جایگاهی که پس از سقوط بشار اسد و از دست دادن متحدش، سوریه، تضعیف شده است.