نتایج تحقیقات جامعه‌شناختی ثابت می‌کند که کودک همسری پدیده‌ای است که درنتیجه وجود فقر، توسعه‌نیافتگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی رخ می‌دهد، اما حقیقت این است‌کودک همسری اغلب در طبقات کم برخوردار و قشر حاشیه‌نشین جامعه که به لحاظ اجتماعی بی‌دفاع‌ترین و بی‌پناه‌ترین بخش جامعه به شمار می‌روند، رخ می‌دهد و با تأیید قانون و سکوت وجدان عمومی کودکان، قربانی سنت‌های پوسیده‌ای می‌شوند که حقوق کودک در آن‌ها دیده نشده و آینده آن با آسیب جدی روبرو می‌شود.
مصادیق کودک همسری به‌ویژه در بین دختربچه‌ها اکنون در کل کشور از استان آذربایجان شرقی و سیستان و بلوچستان گرفته تا خراسان رضوی و خوزستان رسمیت نگران‌کننده‌ای به خود گرفته است و قانون مدنی موجود با نادیده گرفتن نتایج چنین پدیده‌ای به آن رسمیت داده و پایداری ازدواج کودکان را فراهم کرده است.
مدیرکل امور اجتماعی استانداری خوزستان در رابطه با پدیده کودک همسری در خوزستان در رابطه با آمار کودکان دختر زیر ۱۵ سال در استان خوزستان اظهار کرد: در سال ۹۶ تعداد ۲۳ ازدواج در گروه سنی ۱۱ سال داشتیم، تعداد ۱۰۵ ازدواج در گروه سنی ۱۲ سال، تعداد ۷۴۹ ازدواج در گروه سنی ۱۳ سال، تعداد یک هزارو ۳۷۳ در گروه سنی ۱۴ سال و تعداد ۲ هزارو ۴ در گروه سنی ۱۵ سال ثبت‌شده است. محمدصادق کریمی کیا گفت: در سال گذشته دو مورد ازدواج زیر ۱۰ سال نیز ثبت‌شده است که مربوط به شهرهای شادگان و خرمشهر است.
آسیب‌های جسمی و روانی ناشی از کودک همسری ضربات جبران‌ناپذیری را بر روی زندگی دختران به‌ویژه بارداری‌های زیر ۱۸ سال، مرگ‌ومیر مادران، افسردگی و بعضاً اقدام به خودکشی در کنار آسیب‌هایی مانند طلاق بازماندن از تحصیل و پایداری چرخه فقر فرهنگی و اقتصادی است.
بر اساس آمار منتشرشده بالغ‌بر ۹۵ هزار مورد طلاق زنان زیر ۱۹ سال در فاصله سال‌های ۹۰ تا ۹۴ ثبت شده که حدود ۵ هزارو ۷۶۰ مورد از این طلاق‌ها مربوط به ازدواج‌هایی است که سن زوجین کمتر از ۱۵ سال است.
قطعاً تعیین قانون حداقل سن ازدواج دختران اقدام مهمی در جهت مقابله با پدیده کودک همسری است اما ازآنجایی‌که زمینه‌ها و بسترهای مناسب توسعه اقتصادی و فرهنگی همچنین برداشتن موانع تحصیلی کودکان در مناطق کم برخوردار محقق نشده باشد تعیین سن ازدواج مناسب ولو قانونی شود نمی‌تواند مانع جدی برای جلوگیری از کودک همسری باشد.