قرار گرفتن دو واژه پوشک و موشک کنار هم فارغ از هم آوایی، گزنده و طعنه آمیز است. وقتی در قلب خاورمیانهای که بوی باروت و خون میدهد قرار گرفتهاید نه تنها باید موشک داشته باشید بلکه لازم است بهترین آن را هم برای دفاع در اختیار بگیرید. در اینتردیدی نیست.
به دلایل امنیتی هیچوقت اسم بسیاری از آنها که خطر به جان میخریدند و اینور و آنور دنیا میرفتند تا بتوانند اسلحه بخرند برای دفاع از کشور فاش نشد، آنها که میرفتند افغانستان تا خمپاره خمسه خمسه بخرند، میرفتند سوریه و لبنان تا شاید موشک و فشنگ گیر بیاورند... داستان شجاعتهای آنها نانوشته مانده است.
همانطور که ما هرگز نفهمیدیم چطور در اوج مذاکرات هسته ای، روی موشک به عبری شعار نوشتند و به هوا فرستادند. لابد حکمتی در آن بوده که بزرگان میدانند. ساخت موشک و تقویت قوای دفاعی یکی از کارهایی است که ایران به آن نیازمند است. دستکم تا زمانی که این همه دور و برمان پر از صدای انفجار است. رونمایی از این دستاوردها هم به خودی خود قابل توجیه است که روحیه میدهد اما...
اما این روزها بسیاری از مردم با این تناقضها روبرو شدهاند که چطور میشود از پیشرفت گفت اما همزمان یک مسئول دولتی اعلام کند به دلیل تحریمها نمیتوانیم کارت ملی هوشمند تولید کنیم و به مردم متقاضی بدهیم! یا مواد اولیه پوشک وارد نمیشود به همین دلیل گران و نایاب است!
تکنولوژی ساخت یک کارت ساده پیچیدهتر است یا موشک؟ تولید مواد اولیه پوشک دشوارتر است یا غنی کردن اورانیوم؟ اگر در اختیار داشتن آنها نیاز امنیتی است که هست، این موارد ساده هم نیاز زندگی است. دم دستیترین نیاز ممکن. تلخ و گزنده و اسباب شرمساری است که مسئولان و مدیران کشور با این همه ادعا در مورد تلاش شبانه روزی در چنین مواردی از پاسخ باز میمانند!
قرارمان این بود که هم چرخ سانتریفوژ بچرخد و هم چرخ زندگی مردم! نه اینکه لنگ پوشک و نوار بهداشتی شویم! هر اسمی روی این اتفاق بگذارید قابل دفاع نیست. تحریمها قطعاً موثر است اما تدبیرها کجاست؟! به مردم حق نمیدهید نگران باشند؟ اینکه بگویند شما از پس حل مشکل پوشک بر نمیآیید، اگر کشور با چالش تازهای روبرو شود چه میکنید! فرقی نمیکند کدام دولت بر کُرسی نشسته باشد اما اعضای کابینه شرم زده نشدند وقتی عالیترین مقام کشور در نشست با آنها از پوشک و کمبود آن سخن گفت؟ لابد یکی دوجین توجیه هم دارند که نخیر! اینطور که شما میفرمایید نیست و ما زیرساختهای لازم را نداریم و...
اما پوشک و نوار بهداشتی مگر نیاز یک شبه است؟ بعد از یک مدت تقاضا برایش تمام میشود؟ چطور برای وارد کردن موبایل ارز دولتی اختصاص میدهید اما برای نیازهایی از این دست نه؟! اینها محصولاتی هستند که هر روز میلیونها ایرانی به آن نیاز پیدا میکنند و تا زندهایم و سیستیم بیولوژیکی بدن مان تغییر نیافته به پوشک و نوار بهداشتی نیازمندیم. در همه این سالها کنار ساخت موشک و غنی کردن اورانیوم و فرستادن فضاپیما به آسمان به این احتیاجات روزمره مردم فکر نکردید؟ در مورد برآورده کردن رویاهای مردم حرف نمیزنیم. دقیقاً در مورد پوشک سخن میگوییم. تا ایناندازه معمولی و دم دستی! با یارانه ۴۵ هزارتومانی و پوشک ۹۰ هزارتومانی انتظار فرزندآوری و افزایش جمعیت هم دارید؟ با بی تدبیری برخی مدیران چقدر حقیر شده سقف بلند بودن مان که درگیر پوشک شدهایم!... ما مینویسیم چون اینها صداها و فریادهای زیر پوست این کشور است، رنجهای مردم بی رسانه. شما هم بخوانید و بشنوید و به جای ابرو به هم گره زدن به فکر چاره باشید، پیش از آنکه دیر شود.