در ایران تعداد افرادی که از اینترنت استفاده میکنند به بیش از ۴۱ میلیون نفر رسیدهاند که درصد بالایی از این جمعیت در نرمافزارهای خدماتی و شبکههای اجتماعی عضو هستند و این نشان میدهد مردم ایران هم تمایل دارند بیشتر کارهای روزانه خود را از طریق اینترنت انجام دهند یا با هم ارتباط برقرار کنند. افزایش کاربران اینترنت و کسانی که از نرمافزارهای خدماتی و شبکههای اجتماعی استفاده میکنند باعث شده است که شرکتهای بزرگ و برندهای معروف، از این جمعیت غافل نشوند و محصولات خود را با روشهای مختلف تبلیغاتی به آنها ارائه کنند. استقبال جمعیت حاضر در اینترنت از فروشگاههای اینترنتی موجبات بهوجود آمدن فروشگاههای کوچک را نیز فراهم کرده است و در میان آنها کسب و کارهایی دیده میشود که یک جوان ۱۸ یا ۲۰ سال آن را اداره میکند. در واقع تبادلاتی که در فضای اینترنت انجام میشود، تمام کاربران را درگیر خود کرده است. ما در شبکههای اجتماعی، صفحه هایی را میبینیم که توسط چند جوان و دانشجو اداره میشود که با ساخت ویدئو کلیپ هایی در زمینههای علمی، اجتماعی، طنز و... هر روز فالوورهای خود را افزایش میدهند و از راه تبلیغات، برای خود کسب و کاری راهاندازی کرده اند. امروز دیگر اینترنت یک صفحه برای خواندن مطالب علمی و تاریخی و یا دانلود پروژه و مقاله نیست بلکه تبدیل به یک نیاز شده است و اگر نباشد و یا محدود شود، میتواند آسیب جدی به جامعه وارد کند. تلگرام با ۴۰ میلیون کاربر ایرانی و اینستاگرام با ۳۵ میلیون کاربر ایرانی، دو شبکه اجتماعی محبوب در ایران هستند که این روزها به صورت موقت از دسترس کاربران خارج شده اند. به گفته نایب رئیس کمیسیون کسب و کارهای نوین اتاق ایران بین ١٠ تا ١۵ هزار کسب و کار در ایران به صورت کاملا مجازی اداره میشوند که این روزها با محدود شدن تلگرام و اینستاگرام این نگرانی به وجود آمده که در آینده چه بر سر کسب و کارهای وابسته به این دو شبکه اجتماعی میآید؟ آیا این محدودیت باعث ورشکستی کسب و کارهای مجازی میشود؟ آیا سرمایهگذاران متضرر میشوند؟ باید به یک نکته مهم در این خصوص اشاره کرد که بیشتر کسانی که این بازار بزرگ را مدیریت میکنند، بیشتر از قشر جوان جامعه هستند که با ایدههای نو و خلاقیت و تخصص خود و با سرمایه خیلی کم، این کسب و کارهای مجازی را به وجود آوردهاند و خود را از جامعه بیکاران خارج کرده اند. بيشک ادامه محدودیت در فضای اینترنت، درصد بیکاری را افزایش میدهد و باعث ناامیدی و سرخوردگی جوانان میشود و نارضایتی عمومی به وجود میآورد، در واقع آنها میگویند برای ما شغل ایجاد نکردید، بلکه کسب و کار خودمان را هم نابود کردید! یکی دیگر از آسیبهای این محدودیت، از بین رفتن اعتماد است و اگر در آینده افرادی بخواهند چنین سرمایهگذاری داشته باشند، قطعا به خاطر سابقه کسب و کارهای اینترنتی در ایران، از سرمایهگذاری خود پشیمان میشوند.