«حالا انشاالله بعد از بنده کسانی خواهند آمد و عمل خواهند کرد و شما نتیجه عملشان را خواهید دید.» این جمله برای خیلیها جمله آشنایی است زیرا آقای خاتمی که این جمله را در دی ماه ۸۳ و در آخرین ماههای دولت دوم خود و در واكنش به شعارهای تند دانشجویان علیه او و دولتش، بیان كرد شاید خودش هم فکر نمیکرد که ما نتیجه رفتار آنروزمان را با این کیفیت و سرعت دیدیم و میبینیم و خواهیم دید و متاسفانه عبرت هم نخواهیم گرفت. دیدیم نتیجه کاشتههای آن مرد خرج افکار پوپولیستی چه كسانی شد که امروز حتی حامیان آن افراد هم خود را به درودیوار میزنند و همگی در حال برائت جستن میباشند!
حداقل انتظار از یک انسان عاقل این است که با دیدی واقع گرایانه به تحولات پیرامون دولت نگریسته و از تکرار اشتباه جدا خودداری نماید. زیرا بهاندازه کافی تاوان ۸ سال جنگ و ۸سال وحشتناکتر از جنگ را دادهایم و نباید بگذاریم یک نسل دیگر سوخته توهمات ایده آلیستی ما گردند. متاسفانه بخش عمدهای از هموطنانمان، فراموشکارند.
پس نقاط مثبت عملکرد روحانی و شرایطی که او کشور را تحویل گرفت را بایستی یادآوری کرد. لذا در ادامه عملکرد روحانی را از دیدی واقع گرایانه یادآوری میکنیم. عملکرد دولت در حوزههای سیاست خارجی، سیاست داخلی، اقتصاد، بهداشت، توجه به محرومین و فرهنگ.
۱: سیاست خارجی:
با توجه به اینکه آنچه به روحانی تحویل داده شد از آوارههای جنگ ۸ ساله بدتر بود و با در نظر گرفتن این مورد که بر خلاف دولت قبل و افراد مسئول در سیاست خارجی (جلیلی و تیمش) که به هیچ کس پاسخگو نبودند مسئولان دولت روحانی بیش از مذاکره با جان کری.
در حال قانع کردن دلواپسان داخلی بودند آن هم برای کوچکترین مسائل از قبیل راه رفتن با کری و...، عملکرد روحانی بسیار خوب بوده است و اتفاقا جزء نقاط قوت دولت روحانی بوده است. البته مشکلاتی نیز هست با توجه به مسائلی مانند حمله به سفارتها و بیلبورد ساختن از... . و غیره که از کنترل دولت خارج است ونمیتوان آن را به پای دولت نوشت هر چند هزینه این رفتارها را ملت میپردازند.
۲: سیاست داخلی:
شاید پاشنه آشیل دولت در بین اصلاح طلبان همین موضوع باشد علیالخصوص ایراداتی در خصوص انتخاب وزیر کشور، استانداران و... می باشد که البته باز هم مقایسه افرادی مثل رحمانی فضلی و مقیمی و احمدی با نفراتی مثل مرتضوی کردان، نجار و دانشجو ما را به این نتیجه میرساند که اگر با شرایط مطلوب فاصله دارد با شرایط غیر مطلوب نیز فاصله بسیار است. در این زمینه این نکته قابل توجه است که تعیین وزیر کشور به جهت حق تنفیذ در نیروی انتظامی میبایست حتما با مراجعی فراتر از دولت هماهنگ گردد اما جدا از بحث وزارت کشور مهمترین وعده روحانی در سیاست داخلی در خصوص مبحث رفع حصر بود که به حق و با تایید افرادی مثل دبیر شورای عالی امنیت ملی و برخی نمایندگان مجلس روحانی در این خصوص تلاشهای بسیاری در ۵ سال گذشته انجام داده ودر حال نتیجه دادن میباشد و انشاءاله بهزودی حل خواهد گردید.
۳: اقتصاد: روحانی وارث رشد اقتصادی منفی ۶. ۸ درصدی، تورم بالای ۴۰ درصد و بیکاری دو رقمی و بانکهای ورشکسته بوده است و این در شرایطی است که اوج تحریمها به دولت روحانی وارد شد و علاوه بر تحریمها، کاهش شدید قیمت نفت نیز در ۵ سال گذشته جزء محدودیتهای دولت بوده است اما با این حال روحانی در این حوزه نیز عملکرد قابل دفاعی داشته است و تک رقمی شدن تورم آن هم به صورت ممتد و دوساله که همچنان نیز دوام آورده است در تاریخ جمهوری اسلامی کمسابقه میباشد. افزایش رشد اقتصادی از منفی ۶. ۸ به بالای ۷ درصد نیز جزء نقاط مثبت عملکرد دولت روحانی بوده است. تلاش برای سامان دادن به موسسات ورشکسته که اکثرا نیز زیر مجموعه نهادهایی غیر دولتی مثل... و... و... بودهاند جزء نقاط مثبت عملکرد روحانی میباشد. برای یادآوری عملکرد روحانی کافیاست فقط به تغییرات قیمت ارز، طلا، خودروغیره در دولتهای دهم ویازدهم توجه کنید. در حوزه اقتصادی عدم تغییر محسوس در شاخصهای اشتغال جزء نقاط ضعف روحانی میباشد.
۴: بهداشت و درمان:
به نظر نگارنده که طعم خدمات بهداشتی برای بیماریهای خاص را در سالهای پایانی دولت دهم و آغاز دولت یازدهم چشیدهام، درخشانترین بخش عملکرد دولت این بخش میباشد و اصلا قابل مقایسه نمیباشد. هرچند ایراداتی در خصوص پرداختی به پزشکان میباشد ولی افزایش کیفیت خدماترسانی در این حوزه به حدی بوده است که نیاز به ادامه دادن نمیباشد.
۵: توجه به محرومین: شاید به علت عملکرد ضعیف بخش رسانهای دولت کسی متوجه اقدامات کم نظیر دولت در این حوزه نباشد اما فقط این را بدانید که افزایش سه برابری مستمری بگیران بهزیستی و کمیته امداد فرد منصفی از جبهه پایداری مانند جناب فتاح را نیز مجبوربه تمجید از دولت نمود.
۶: فرهنگ: بازهم با اینکه با شرایط مطلوب فاصله دارد ولی فقط نگاهی به آمار فروش سینما، سولد اوت (sold out) شدن اکثر کنسرتها، و برگزاری تعداد زیاد کنسرت و تئاتر و غیره بهبود وضعیت را در این بخش به خوبی بیان میکند. علاوه بر این، مقایسه افرادی مانند صالحی امیری، جنتی، سیدصالحی، انتظامی، ایوبی، حیدریان با افرادی مثل صفار هرندی، حسینی، شمقدری و رامین به تنهایی نشان از عملکرد بسیار خوب روحانی در این حوزه میباشد.
اینها نگاهی گذرا بود به عملکرد روحانی زیرا مبنای قیاس عملکرد او در یک فضای واقعی مقایسه عملکرد او با شرایطی است که اگر به او رای نداده بودیم پیش روی مابود، میباشد. متاسفانه در نگاهی ایده آلیستی عملکرد روحانی به جای اینکه با واقعیتهای موجود قیاس شود با شرایط ایده آل وبا یک آرمان شهرمقایسه میگردد. اینها گفته شد که مانند رهبر اصلاحات که این دسیسه خطرناک را شناخته و فرمود نه تنها از حمایت از روحانی پشیمان نیستیم بلکه قاطعانه از ایشان حمایت میکنیم بگوییم ما نیز پشیمان نیستیم بلکه به عملکرد مثبت این دولت میبالیم و نقاط منفی آن را نیز نقد میکنیم. این نگاه آرمانگرایانه ما را به آرمانهایمان نخواهد رسانید بلکه شاهد این خواهیم بود که روحانی نیز بگوید: حالا انشاالله بعد از بنده کسانی خواهند آمد و عمل خواهند کرد و شما نتیجه عملشان را خواهید دید!